‘Ik zal u onderwijzen, en u leren van de weg, die gij gaan zult; Ik zal raad geven, Mijn oog zal op u zijn. Wees niet gelijk een muilezel, hetwelk geen verstand heeft, welks muil men breidelt met toom en gebit, opdat het tot u niet genake.’ (Psalm 32:8-9)
Een paar weken terug vroeg ik de mensen op de mailing list om ons te schrijven en te vertellen over hun kerk. Met andere woorden, als je lid bent van een fijne gemeente, vertel ons erover – of, als je kerk in een moeilijke periode zit, vertel ons waarom. Ik vroeg erbij om geen namen van kerken of dominees te geven, en dat de informatie gegeven zou worden zonder roddelen, wraakgevoelens of bitterheid. Ik wilde gewoon eens weten hoe het ging met onze Amerikaanse kerken.
In New York City kun je kerk na kerk bezoeken, van statige kathedralen tot kleine bijeenkomsten, maar je zult zelden een woord gepredikt horen over berouw. Hetzelfde is waar van vele evangelische kerken in Amerika en wereldwijd. Je kunt bijeenkomst na bijeenkomst bezoeken, maand na maand, en nooit iets horen over berouw.
Op dinsdag, 11 september 2001 werden de Tweelingtorens van het Wereld Handels Centrum in New York City verwoest.
Hierom, heilige broeders, die der hemelse roeping deelachtig zijt, aanmerkt den Apostel en Hogepriester onzer belijdenis, Christus Jezus; Die getrouw is Dengene, Die Hem gesteld heeft, gelijk ook Mozes in geheel zijn huis was (Hebreeën 3: 1-2).
Ik heb een boodschap voor je: Wat kunnen Gods mensen doen in tijden van dreigend oordeel om het hart van de Heer te bewegen? We zien rampen gebeuren in de natuur op zo’n grote schaal als nooit tevoren: getijde golven, orkanen, branden, overstromingen, droogtes. Ik denk aan de wereldschokkende verwoesting die werd veroorzaakt door de tsunami, de orkaan Katrina, en ook aan aardbevingen in India en Pakistan.
De apostel Paulus verzekerde de Thessalonisenzen dat ze geleerd hadden om goed voor de Heer te leven. "Voorts dan, broeders, vragen wij en vermanen wij u in de Here Jezus, dat gij, (zoals gij van ons vernomen hebt, hoe gij moet wandelen en Gode behagen, zoals gij ook inderdaad wandelt), dat nog meer doet" (1 Thess. 4:1).
Paulus zei in wezen: "Jullie hebben naar gezonde prediking geluisterd. Daarom hebben jullie nu een solide fundering onder je. Om die reden zou je nu meer en meer op alle terreinen in genade moeten toenemen: in je geloof, je kennis, je liefde".
Paulus schreef over de mogelijkheid van het vallen in een satanische strik in zijn brieven aan Timotheüs. Hij begreep de gevaren van een satanische val of strik: "…opdat hij niet in opspraak kome en in een strik des duivels valle" (1 Tim.3:7). Maar hij vertelde ons ook hoe te ontsnappen aan die satanische strik: "…en, ontnuchterd, zich te wenden tot de wil van Hem, (losgekomen) uit de strik des duivels, die hen gevangen hield" (2 Tim.2:26).
Onze bediening heeft vele conferenties gehouden voor pastors gedurende de afgelopen jaren, maar met opzet heb ik nooit onderwezen over hoe je moet prediken. Ik heb genoeg moeite met mijn eigen prediking om ook nog iemand anders te kunnen adviseren over hoe je dat moet doen. Ik herinner me levendig de tijden tijdens mijn meer dan vijftig jaar prediking dat het woord dat uit me kwam mijn eigen ziel aanraakte en doordrong. Ik wist dat, toen ik die preken bracht, er een geestelijke autoriteit gepaard ging met de boodschap. Er was gewoon geen twijfel mogelijk over de aanraking van de Heer.
De laatste tijd ben ik erg ontmoedigd geraakt over wat wij Christenen pastoraat noemen. Op dit ogenblik zijn er meer getrainde pastorale medewerkers dan in de hele kerkgeschiedenis ooit geweest zijn. En er zijn honderden boeken en richtlijnen voorhanden die mensen helpen en geestelijk adviseren op allerlei onderwerpen, van huwelijksproblemen en fysieke fitness tot het opvoeden van kinderen.
