Ikiwa utachukua coyote na kusema, "Nitakuhamisha kutoka ufalme wako wa asili kwenda kwenye banda la kuku", hiyo labda haingewafaa kuku isipokuwa moyo wa coyote ulibadilishwa kwanza.
Sisi sote tulikuwa na asili ya coyote kuua, kuiba na kuharibu kabla ya kuja kwa Kristo. Martin Luther aliuita huu utumwa wa mapenzi. Mapenzi yetu yalikuwa yamefungwa kufanya uovu. Tunaweza kujaribu kufanya mambo kadhaa mazuri, lakini hiyo peke yake ilitokana na neema ya kawaida ya Mungu. Ikiwa tulifanya chochote kizuri wakati tulikuwa tumekufa katika dhambi zetu, ni kwa sababu neema ya Mungu iliyoonyeshwa juu yetu kuturuhusu tufanye jambo zuri na la upendo kwa mwenzi wetu, watoto au marafiki.
Zaidi ya neema hiyo, tulikuwa tumefungwa kwa dhambi kwa upotovu kabisa. Sio roho zetu tu bali pia nyama zetu, miili yetu wenyewe, ilikuwa imefungwa kufanya mapenzi ya adui.
Lakini ikiwa tumekuja kwa Kristo, basi amefuta rekodi ya deni iliyosimama dhidi yetu kwa kuipigilia msalabani. Tumefanywa hai pamoja na yeye aliyefufuka kutoka kaburini, na Mungu anatuhamishia katika ufalme mpya wa neema, upendo na nguvu. Katika mchakato wa kufanya hivyo, lazima atufanye mtu mpya. Vinginevyo, tunapoingia, tutakuwa waharibifu kwa wale ambao tuko katika ufalme wa nuru.
Biblia inatuahidi kwamba Mungu anafanya kazi hii ndani yetu wakati inasema, "Nitawapa moyo mpya, na roho mpya nitaweka ndani yenu. Nami nitauondoa moyo wa jiwe mwilini mwako na kukupa moyo wa nyama” (Ezekieli 36:26).
Hii ndio tunatafakari tunapoimba juu ya nguvu ya msalaba. Hii ndio tunasherehekea tunapozungumza juu ya Kristo na dhabihu yake. Tusisahau!