Dhambi husababisha Wakristo kuwa na hofu na kuishi katika kushindwa. Baadhi, wakati moja walijua nini ilikuwa kama kuishi kwa kushinda na uzoefu wa nguvu, ujasiri, na baraka ambazo hutoka kwa kutii Bwana. Lakini dhambi ya kushangaza imewaibia nguvu zao za kiroho na adui huwafufulia vita moja baada ya vingine.
Inawezekana kushinda dhambi ambayo imekuwa tabia. Paulo alipigana vita kati ya mwili na Roho na akakiri, "Kwa maana lile jema nilipendalo, silitendi; bali lile baya nisilolipenda, ndilo nilitendalo" (Warumi 7:19). Hofu ya Mungu dhidi ya dhambi ni msingi wa uhuru wote. Mungu hawezi kuidhinisha dhambi na hawezi kufanya ubaguzi.
Wakati Mungu anachukia dhambi kwa chuki kamili, yeye anapenda kila mmoja wetu kwa huruma isiyo na mwisho. Upendo wake hautawahi kuathiriana na dhambi lakini huunganisha mtoto wake mwenye dhambi kwa lengo moja katika akili – kumrudisha kwenye hali yake ya kwanza. Ujuzi kwamba anakupenda licha ya dhambi yako ni lazima iwe ya kutosha kwa kukubali upendo huo. Na Mungu anakuhurumia! Anajua uchungu wa vita vyako na yeye yuko pamoja nawe daima, akikuhakikishia kwamba hakuna chochote kinachoweza kukutenganisha na upendo wake.
"Lakini katika mambo yote haya sisi ni zaidi ya washindi kupitia Yeye ambaye alitupenda. Kwa maana nina hakika ya kwamba, wala mauti, wala uzima, wala malaika, wala wenye mamlaka, wala ywliopo, wala yatayokujapo, wala yaliye juu, wala yaliye chini, wala kiumbe kinginecho hakitaweza kututenganisha na upendo wa Mungu ulio ndani ya Kristo Yesu Bwana wetu" (Warumi 8:37-39).
Ushindi juu ya kushambuliwa na dhambi husababisha maadui wengine wote kukimbia. Wasiwasi, hofu, hatia, wasiwasi, unyogovu, upungufu, upweke - yote hayo ni adui zako. Lakini waadilifu ni kama shujaa na dhamiri yao ya wazi huwafanya kuwa ngome ambayo adui hawawezi kuvuka.
Je! Unataka ushindi juu ya adui wako wote? Kisha ushughulike kwa ukali na dhambi yako ya kusumbua. "Weka kando kila mzigo muzito, na dhambi ambayo ituzingayo kwa upesi, na tufanye mbio kwa uvumilivu kwa mashindano yaliyowekwa mbele yetu" (Waebrania 12:1).