"Akawambia mfano, ya kwamba imewapasa kumwomba Mungu sikuzote, wala wasikate tamaa. Akasema, palikuwa na kadhi katika mji Fulani, hamchi Mungu, wala hajali watu. Nakatika mji huo palikuwa na mwanamke mjane, aliyekuwa akimwendea-endeahaki akisema, Nipatie haki na adui wangu. Naye kwa muda alikataa; halafu akasema moyoni mwake, Ijapokuwa simchi Mungu wala sijali watu, lakini, kwa kuwa mujane huu ananiudhi, nitampatia haki yake, asije akanichosha kwa kunijia daima."'
"Na Mungu, je! Hatawapatia haki wateule wake wanaomlilia mchana na usiku, naye ni mvumilivu kwao? Nawaambia atawapatia haki upesi; lakikini atapokuja Mwana wa Adamu, je! Ataiona Imani duniani?" (Luka 18:1-8).
Kwa njia ya mfano huu, Yesu aliwafundisha wanafunzi wake kanuni muhimu ya sala. Yeye hakuwaambia tu juu ya sala, aliwaonyesha, kwa njia ya athari ya mfano huu, maisha ya maombi ya kudumu. Aliwatakia kuwa daima katika maisha ya sala aliyowafundisha.
Tunapojaribu kushiriki katika sala, wengi wetu huhisi kujitoa katika dakika chache za kwanza. Mara ya kwanza ya saa inaweza kuonekana kuwa duni, lakini Yesu anatuonyesha katika mfano huu kwamba kuna tuzo ikiwa hatutaacha. Kuna baraka ambayo Mungu anataka kuwapa watu wake.
Maneno ya Yesu yameandikwa kwa ajili ya kuhimiza na kuimarisha, na tena ni kama kweli kwetu leo kama ilivyokuwa kwa wanafunzi wake. Anatuhimiza tusiache, kwa sababu sisi mara nyingi tunaacha haraka sana. Tu wakati ufanisi ulipo juu ya upeo wa macho, tunaacha kuomba. Lakini ikiwa tutasisitiza mbio hadi kukamilika, tutapokea baraka za Mungu zilizopangwa.