Mungu anaweza na anawatumia malaika kuhudumia watu, lakini yeye hutumia watoto wake wanaojali kupeana neema yake. Hii ndio sababu moja ya kufanywa washiriki wa neema yake, kuwa njia za hiyo. Tunakusudiwa kuwapa wengine. Ninaita hii "watu neema."
"Kila mmoja wetu alipewa neema kwa kadiri ya kipimo cha zawadi ya Kristo" (Waefeso 4:7). Kwa sababu ya faraja tunayopewa kupitia neema ya Mungu, haiwezekani kwa yeyote kati yetu kuendelea kuomboleza maisha yake yote. Wakati fulani, tunaponywa na Bwana, na tunaanza kujenga hifadhi ya neema ya Mungu.
Ninaamini hii ndiyo maana ya Paulo wakati aliandika, "Nikawa mhudumu kulingana na karama ya neema ya Mungu niliyopewa kwa kufanya kazi kwa ufanisi wa nguvu zake. Kwangu mimi, ambaye ni mdogo kuliko mdogo wa watakatifu wote, neema hii ilipewa, kwamba nihubiri kati ya watu wa mataifa utajiri wa Kristo usioweza kutafutwa” (Waefeso 3:7-8) na kisha“… nyinyi nyote mnashirikiana nami ya neema” (Wafilipi 1:7).
Mtume anatoa maelezo mazito hapa, ambayo mtume Petro anachukua zaidi. Petro anaandika, "Kama kila mmoja alivyoipokea karama, muhudumiane, kama mawakili wazuri wa neema nyingi za Mungu" (1 Petro 4:10). Inamaanisha nini kuwa msimamizi mzuri, au mtoaji, wa neema nyingi za Mungu? Je! Mimi ni mtu kama huyo? Au mimi hutumia wakati wangu kuomba tu maumivu yangu mwenyewe, huzuni na mapambano?
Neema ya Mungu ilifanya Paulo na Peter wachungaji wenye huruma, waweze kulia na wale walioumia. Walikuwa wakisema, "Ninapoenda kwenye kiti cha enzi cha Mungu kupata neema, ni kwa ajili yako. Nataka kuwa mchungaji mwenye huruma kwako, sio mwamuzi. Nataka kuweza kupeana neema kwako wakati wako wa uhitaji, na unapaswa kufanya vivyo hivyo kwa wengine.”
Mpendwa, mateso yetu ya sasa yanazalisha kitu cha thamani katika maisha yetu. Wanaunda ndani yetu kilio cha zawadi ya rehema na neema ya kuwapa wengine ambao wanaumia. Mateso yetu hutufanya tutake kuwa watoaji wa neema.