Kanisa la kwanza lilijikuta katika mazingira yanayofanana sana na ambayo tunajikuta leo. Walikuwa wakiishi chini ya utawala wa mabavu wa Roma na tamaduni yake isiyo ya kimungu, ya kipagani. Vurugu zilitukuzwa hadharani. Walikuwa wanakabiliwa na uasherati ambao ulizidi hata uharibifu mbaya ambao tunaona katika utamaduni wetu leo.
Katika tamaduni yetu wenyewe katika miaka ishirini iliyopita, imekuwa ya kutisha kuona upotovu baada ya upotovu sio tu unaenezwa lakini pia unakubaliwa kama kawaida. Katika siku za usoni, tunaweza kutambuliwa kwa kuwa na ushirika wa kanisa au hata kuhudhuria kanisa. Katika siku za usoni, inaweza kutgharimu kuwa Mkristo. Tutafanya nini basi?
Ikiwa ungesoma Warumi sura ya kwanza, ya pili na ya tatu, ungesoma magazeti ya leo. Hatuna haja ya kuwa na wasiwasi, ingawa, au kuogopa au kutupa mikono yetu juu kwa kukata tamaa. Lazima tukumbuke kwamba katikati ya utamaduni potofu na kanisa linaloteseka, Yesu hashindwi. Hajamaliza, na bado ana kazi anayofanya. Atasimamisha kanisa lililopo kushuhudia juu ya utukufu wake. Atawajaza wafuasi wake na Roho, nguvu na ujasiri wa kusema.
Wale ambao wana njaa ya kuona Mungu akihama, wale ambao wanaona kile kinachotokea ulimwenguni na kulia, kwao Mungu atatoa kilio kitakatifu. Ataweka sala takatifu mioyoni mwao. Mungu atawapa upako kuwahudumia watakatifu wake na ulimwengu unaokufa.