Wakati taifa linapoanguka katika uasi kabisa dhidi ya Mungu, watu hujitolea kujiabudu wenyewe, ujinsia wao, uasherati wao. Hawafanyi tena mambo haya wenyewe tu; huvuta wengine kwa njia ya maisha yao ya dhambi.
Mawazo katika utamaduni wetu yalikuwa "Ah, mimi hufanya jambo hili, lakini kuna aibu, kwa hivyo naificha." Sasa, tabia iliyopotoka na iliyoharibiwa iko wazi kabisa. Kuna kasi isiyo na kifani ambayo tunatupa kizuizi. Kuna ibada ya kibinafsi, kutukuzwa kwa dhambi na kutovumilia kwa mambo ya Mungu katika tamaduni yetu ya sasa. Wengi wetu tumegeukia viongozi waovu. Inaonekana kana kwamba, katika kizazi hiki, tutawakilishwa na mtu ambaye ni mwasherati, asiyemcha Mungu na hajui jinsi ya kujidhibiti.
Mithali inasema, "Yeyote asiye mwepesi wa hasira ni bora kuliko yule aliye hodari, na yeye anayeongoza roho yake kuliko yule anayechukua mji" (16:32)
Tuna watu katika siku hii ya kisasa ambao wanatawala miji na serikali nzima lakini hawajui hata kutawala mioyo yao, tabia au mdomo. Sisemi kwamba kuna hukumu kwa nchi yetu kwa sababu tuna viongozi waovu. Badala yake ni kwa sababu watu wanataka hivyo. Tunapewa viongozi kulingana na mioyo yetu.
Kamwe kamwe hauoni Petro, Yakobo na Yohana wakitoka gerezani wote wamepigwa na kurudi kanisani, wakisema, "Tunapaswa kubadilisha mifumo ya korti. Tunapaswa kubadilisha serikali hii. " Hawakuwahi kuzungumzia jibu la kisiasa kwa shida ya kiroho. Daima waliona kuwa lilikuwa jibu la kiroho kwa shida ya kisiasa.
Wanafunzi walishikilia kuhubiri injili, kuwapenda watu na kuweka matumaini yao yote kwa Bwana, mfalme wao wa milele. Sisi pia tunapaswa kufanya hilo.