„Lecz to jest post, w którym mam upodobanie: że się rozwiązuje bezprawne więzy, że się zrywa powrozy jarzma, wypuszcza na wolność uciśnionych i łamie wszelkie jarzmo” (Izajasz 58:6). Bóg wyzwala coś ponadnaturalnego poprzez modlitwę i post. Izajasz 58:10 mówi nam, „Gdy głodnemu podasz swój chleb i zaspokoisz pragnienie strapionego, wtedy twoje światło wzejdzie w ciemności, a twój zmierzch będzie jak południe.”
Bóg mówi nam, że prawdziwy post przesuwa nasze zainteresowanie z życia dla samych siebie na życie dla innych; z zainteresowania samymi sobą do życia zaspokajającego pragnienia uciśnionych. Ci, którzy żyją, by zaspokajać swoje własne pragnienia, doznają niepowodzeń w swoich staraniach, są sfrustrowani i nie znajdują spełnienia w życiu, którego szukają.
Prawdziwy post, to nie tylko powstrzymywanie się od jedzenia; to chodzi o poświęcenie siebie Bogu, oddzielenie się od czegoś tak, by twoje serce obudziło się, by pomagać ludziom w potrzebach. To mogą być ludzie po całym świecie, poprzez misje, albo nawet twoja własna rodzina. Jezus był wzorem tej zasady życia dla innych.
„Pan będzie ciebie stale prowadził i nasyci twoją duszę nawet na pustkowiach, i sprawi, że twoje członki odzyskają swoją siłę, i będziesz jak ogród nawodniony i jak źródło, którego wody nie wysychają” (58)11). Bóg daje ci jego moc, jego chwałę, jego obecność, kiedy zaczynasz żyć dla innych. I Bóg jest tym, który przemienia nasze serca, by taka zmiana mogła nastąpić - przemiana ze skupienia na sobie na skupieniu na Bogu i innych.
Jeżeli pozwolisz Duchowi Świętemu uchwycić twoje serce i odrzucisz wątpliwości, strach i niewłaściwą troskę o rzeczy tego świata, on cię przemieni. Coś ponadnaturalnego stanie się w tobie, by coś ponadnaturalnego działo się przez ciebie.