Boży prorok Izajasz często głosił o Bożej pomście za grzech. Mówił o dniu sądu i rozpaczy nadchodzącym na tych, którzy żyją w rebelii, ale w czasie tych najbardziej wstrząsających wiadomości na temat Pańskiego dnia gniewu, Izajasz zatrzymał się i wołał, „Wspominam dowody łaski Pana, chwalebne czyny Pańskie, zgodnie ze wszystkim, co nam Pan wyświadczył, tę wielką dobroć, jaką okazał domowi izraelskiemu według swojego miłosierdzia” (Izajasz 63:7).
Pomimo grzechu, odstępstwa i rebelii Izraela, Izajasz patrzył w swoje serce i przypominał objawienie tego, jakim Bóg naprawdę jest. W zasadzie wołał, „Panie, zlituj się nad nami i wybaw nas ponownie. Zbuntowaliśmy się przeciw tobie i zasmuciliśmy twojego Ducha Świętego, ale ty jesteś pełen łaskawości.”
Boża łaskawość jest tym aspektem charakteru Pana, o którym wielu chrześcijan niewiele wie. Kiedy Dawid patrzył wstecz, jak Bóg kiedyś postępował ze swoimi dziećmi, to mówi nam, że można zrozumieć łaskawość Pana. Klucz do zrozumienia tego aspektu Bożego charakteru był prosty i nieskomplikowany -- Bóg roztoczył swoją łaskawość, ponieważ ludzie wołali do Pana, „Byli głodni i spragnieni, Dusza w nich omdlewała. Wołali do Pana” (Psalm 107:5-6). Kiedy dzieci Boże oddalały się od niego z powodu swoich grzechów, wołały do niego, a „On posłał Słowo i uzdrawiał ich” (107:20).
Jeszcze raz, kiedy lud Boży doszedł ‘do kresu możliwości’, co zrobił? „Wołali do Pana w swej niedoli” (107:28), a on wyprowadzał ich z ich kłopotów i uciszał wzburzone morze.
Pan uczył Dawida, że może popatrzeć wstecz na zapis jego postępowania z dziećmi Izraela i odkryć jego naturę. Ta lekcja jest prawdą również dzisiaj. „Kto jest mądry, niechaj się tego trzyma I rozważa łaskawość Pana!”(107:43).
Masz kochającego, łagodnego Ojca, który troszczy się o ciebie. On zebrał wszystkie twoje łzy; widział każdą twoją potrzebę; zna każdą twoją myśl -- i on cię kocha!