Czy przeżywałeś kiedyś w życiu taki czas, kiedy nie odczuwałeś już pragnienia do rzeczy Bożych? Ta pasja, poruszenie gorliwość, żeby Go poznawać, zostały przytępione, ponieważ wszystko w twoim życiu było tak wygodne; twoje myśli zajęte ziemskimi rzeczami. Jeżeli to odnosi się do ciebie, to już czas, aby spojrzeć przez Boże soczewki wieczności i zobaczyć obraz czegoś większego niż ty sam.
Stara maksyma mówi: „Bóg pociesza uciśnionych, a uciska wygodnych.” Czasem Bóg patrzy w serce i wie, że nadszedł czas, aby potrząsnąć rzeczami – to nie jest tak, że On chce celowo tobie zaszkodzić, ale sprowadzi pewne rzeczy, żeby ciebie obudzić z letargu. Dlaczego? Ponieważ On chce dla ciebie dużo więcej niż tylko twojego zadowolenia i szczęścia. Może Duch Święty mówi, że to jest czas, aby wprowadzić do twojego życia trochę rozdarcia, bo On chce, żeby twoje serce było całkowicie skoncentrowane na Nim, na miłości do Niego, poznawaniu Go – a ponad wszystko, abyś należał całkowicie do Niego.
W Hebrajczyków czytamy o ziemskich ojcach, którzy karali swoich synów „na krótki czas, jaki uważali za najlepszy” (Hebr. 12:10). :Ale Bóg dyscyplinuje nas dla naszego dobra, abyśmy mieli udział w jego świętości” (ten sam werset).
Dawidowi ta dyscyplina nie była czymś obcym: „Błądziłem, zanim zostałem upokorzony, ale teraz zachowuję twoje Słowo” (Psalm 119:67). „
Dobrze mi, żem został upokorzony, abym się nauczył ustaw Twoich . . . wiem Panie, że sądy Twoje są sprawiedliwe i żeś mnie słusznie upokorzył” (119:71,75).
Nikt nie cieszy się z uczucia korygowania, ale jeżeli nie poddasz się delikatnej dyscyplinie kochającego Ojca, twoja wiara będzie coraz mniejsza i będziesz coraz bardziej skoncentrowany na sobie.
Módl się tak ze mną: „Ojcze niebiański, daj mi serce, które będzie ciebie kochać coraz więcej, kiedy przyciągasz mnie bliżej do Siebie. Złam moje serce tym co łamie Twoje serce i pomóż mi wyjść do tych, którzy są wokół mnie z twoją drogocenna miłością.”