Paweł mówi, „Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który nas ubłogosławił w Chrystusie wszelkim duchowym błogosławieństwem niebios” (Ef 1:3). Paweł tak naprawdę mówi nam, „Wszyscy, którzy naśladują Jezusa, są ubłogosławieni duchowymi błogosławieństwami z nieba, gdzie jest Chrystus.” To niesamowite błogosławieństwo.
Paweł pisał ten list do „wiernych w Jezusie Chrystusie” (1:1), wierzących, którzy byli pewni swojego zbawienia. Efezjanie byli dobrze nauczeni ewangelii Jezusa Chrystusa i nadziei życia wiecznego. Wiedzieli, kim są w Chrystusie i byli pewni ich pozycji w Nim. W pełni rozumieli, że Bóg wzbudził Jezusa z martwych i posadził po prawicy Ojca (1:20); wiedzieli, że są wybrani przez Boga przed założeniem świata (1:4); i rozumieli, że są adoptowani przez Jezusa Chrystusa (1:5).
Kiedy Efezjanie usłyszeli słowo prawdy, uwierzyli i zaufali mu. Zostali ugruntowani w prawdzie, że są „posadzeni w okręgach niebieskich z Chrystusem Jezusem” (2:6). Innymi słowy, zostali dobrze nauczeni zdrowej doktryny i wiedzieli, jak wejść do radości z obietnic Bożych. Ufam, że jesteście jak Efezjanie; wiernymi, dobrze nauczonymi wierzącymi, akceptującymi zwycięstwo, które przychodzi tylko przez wiarę, a nie przez uczynki.
Może nie czujesz się, jakbyś był w „okręgach niebieskich”, ale w momencie, kiedy położyłeś swoją ufność w Jezusie, on przyszedł i zamieszkał w twoim sercu. Paweł mówi nam, że Bóg posadził nas razem z Chrystusem, „aby okazać w przyszłych wiekach nadzwyczajne bogactwo łaski swojej w dobroci wobec nas” (2:7). Podkreśla, że efekt zobaczymy w naszym codziennym życiu w Bożej, serdecznej dobroci. Dlatego możemy się obudzić i wołać, „Halleluja! Bóg, Chrystus i Duch Święty chce być blisko mnie.” To jest na pewno powód do radości!