Niektórzy wierzący modlą się tylko wtedy, kiedy są dyscyplinowani przez Boga. Są przekonani i czują się źle i zaczynają się modlić, a potem znowu stopniowo zapominają o modlitwie. Biblia mówi, „Lecz lud mój zapomniał o Mnie od niepamiętnych czasów” (Jeremiasza 2:32).
W twoim przypadku może to nie jest tak, że nie modlisz się, ale po prostu nie masz takiego formalnego czasu modlitwy. Nie jest tak, że nie skłaniasz kolan przed Panem, ale że zapominasz o Nim. Nie zapominasz się modlić, ale zapominasz Pana. Kiedy sobie przypominasz Pana to się modlisz. Nie możesz myśleć o Nim bez zwracania się do Niego i oddawania Mu czci. Nie możesz Mu oddawać czci bez szukania Go i nie możesz Go szukać bez modlitwy.
Modlitwa jest czymś naturalnym dla ludzi, którzy pamiętają Pana. Kiedy zapominamy o Nim przez kilka dni, to On posyła z miłością delikatne przypomnienia. Kiedy zapominamy o Nim przez dłuższe okresy czasu, zaczyna nas poruszać. Kiedy zapominamy o Nim od „niepamiętnych czasów”, to On wprowadza dyscyplinę do naszego osobistego życia jak również do naszego narodu. Kiedy naród zaczyna zapominać o Bogu, to On porusza ten naród w taki sposób, który powoduje to, że wraca z powrotem do Niego i szuka Jego oblicza.
To czego Bóg chce jest bardzo proste. On chce oddanych, szczerych czcicieli i wstawienników, którzy szukają Jego oblicza w dzień i w nocy. On chce mieć ludzi, którzy oddają się Jemu do końca.
Zastanówmy się co Bóg czyni aby doprowadzić ludzi do właściwej postawy w czasach takich, w jakich my teraz żyjemy. On nie tylko sprowadza sąd na naród, ale wzbudza małą grupkę ludzi nazwanych „Resztką wstawienników” i olśniewa ich Swoją chwałą. Objawia im swoje serce i obdarza ich Swoją łaską i autorytetem. Potem stawia ich jako wzór tego, czego chce od tego narodu.
Zachęcam cię, żebyś stał się częścią tej społeczności ludzi wierzących – tych, którzy czczą Boga, którzy szukają Jego oblicza i rozpoznają Jego wolę dla Jego ludu.