Bóg postanowił wykonać swoje plany tu na ziemi poprzez zwykłych ludzi. Jedno z najbardziej zachęcających słów w Biblii jest zapisane w 2 Kor. 4:7: „ Mamy zaś ten skarb w naczyniach glinianych, aby się okazało, że moc, która wszystko przewyższa, jest z Boga, a nie z nas.” Potem Paweł dalej opisuje te gliniane naczynia – zewsząd uciskani, zakłopotani, prześladowani, powaleni.
Bóg nigdy nie używa wielkich i mocnych, ale słabych rzeczy tego świata, żeby zawstydzić mądrych. „ Przypatrzcie się zatem sobie, bracia, kim jesteście według powołania waszego, że niewielu jest między wami mądrych według ciała, niewielu możnych, niewielu wysokiego rodu, ale to, co u świata głupiego, wybrał Bóg, aby zawstydzić mądrych, i to, co u świata słabego, wybrał Bóg, aby zawstydzić to, co mocne,. . . aby żaden człowiek nie chełpił się przed obliczem Bożym” (1 Kor. 1:26-29).
Słabością, o której mówi Bóg jest nasza ludzka niezdolność, żeby być posłusznymi jego przykazaniom w naszej własnej sile. Słowo przedstawia długą listę ludzi, którzy kochali Boga i byli potężnie przez Niego używani, ale byli prawie że przybici do ziemi przez swoje słabości:
- Izajasz, wielki bojownik w modlitwie, był takim samym człowiekiem jak reszta z nas, słaby i zraniony.
- Dawid, mąż według serca Bożego, był cudzołożnikiem i mordercą i nie miał moralnego prawa do żadnego Bożego błogosławieństwa.
- Piotr zaparł się samego Pana Boga nieba – przeklinając Tego, który go najbardziej kochał.
- Abraham, ojciec narodów, kłamał, wykorzystując swoją żonę jako pionka, żeby ratować swoją skórę.
- Józef naciągał swoich zgubionych braci w niedojrzałej uciesze – dotąd, aż to prawie się zemściło na nim.
Czy ty zawiodłeś? Niech twoje serce przyjmie wszystkie obietnice zwycięstwa w Jezusie. Niech potem twoja wiara powie twojemu sercu, „Może nie jestem jeszcze tym, kim chciałbym być, ale Bóg we mnie pracuje i wyjdę jako czyste złoto. Oddaję wszystko temu, który jest w stanie zachować mnie od upadku i stawić mnie bez nagany przed tronem Boga – z wielką radością!”