Jezus zadał pytanie w Ew. Łukasza 18:8: „Lecz kiedy przyjdzie Syn Człowieczy, czy znajdzie wiarę na ziemi?” Zawsze się zastanawiałem nad tym pytaniem. Co Jezus mógł mieć na myśli? Kiedy patrzę dzisiaj na kościół, to wydaje mi się, że żadne inne pokolenie nie było tak skoncentrowane na wierze jak nasze.
Wydaje się, że wszyscy mówią o wierze; seminaria i konferencje na temat wiary są organizowane po całym kraju; książki na ten temat wypełniają półki chrześcijańskich księgarni. Mamy kaznodziejów wiary, nauczycieli wiary, ruchy wiary, a nawet kościoły wiary. Jednak niestety, to co większość ludzi dzisiaj uważa za wiarę nie jest wcale wiarą i Bóg odrzuci większość z tego, co jest nazywane i praktykowane jako wiara. On po prostu tego nie zaakceptuje. Dlaczego? Ponieważ jest to zepsuta wiara.
Wielu kaznodziejów dzisiaj całkowicie humanizuje temat wiary, określając ją tak, jakby ona istniała tylko dla osobistego zysku albo zaspokajania własnych potrzeb. „Jeżeli możesz to sobie wymarzyć, to możesz to mieć.” Jest to ziemskie, materialistyczne i zakorzenione w tym świecie.
Moje przesłanie dla tych, którzy naprawdę kochają Jezusa i chcą żyć przez wiarę w taki sposób, który się Jemu podoba, jest taki: Wszelka prawdziwa wiara rodzi się z intymności z Chrystusem. Właściwie, jeżeli twoja wiara nie wynika z takiej intymności, to nie jest to wcale wiara w Jego oczach.
„A wiara jest pewnością tego, czego się spodziewamy, przeświadczeniem o tym, czego nie widzimy. Wszak jej zawdzięczają przodkowie chlubne świadectwo” (Hebr. 11:1-2).
W Hebrajczyków 11 jest wspomnianych kilku ludzi wiary i widzimy wspólny mianownik ich życia. Każda z tych osób miała osobistą, intymną relację z Panem. Widzimy Abla (11:4); Henocha (11:5); Noego (11:7); i (Abrahama 11:8). Oni wszyscy poumierali w wierze – ten świat po prostu nie był ich domem.
Czy twoje serce tęskni do bliższego chodzenia z Panem?Czy jest w tobie coraz większe niezadowolenie z rzeczy tego świata? Spędzaj czas w Jego obecności, a twoja wiara będzie rosła.