Ze wszystkich grzechów, jakie możemy popełnić, zwątpienie jest jednym z najbardziej znienawidzonych przez Boga. Według zarówno Starego jak i Nowego Testamentu, nasze wątpienie zasmuca Pana. Najlepszy przykład tego widzimy w starożytnym Izraelu, kiedy Bóg wybawił swój lud z ręki Faraona.
„Zgrzeszyliśmy jak ojcowie nasi, zawiniliśmy, postąpiliśmy bezbożnie. Ojcowie nasi nie zważali na cuda twoje w Egipcie, Nie pamiętali wielkiej łaski twojej i buntowali się nad morzem - Morzem Czerwonym.” (Psalm 106:6-7).
Autor tu robi wyznanie. Grzechem, jaki popełnił Izrael było ich zwątpienie, że Bóg ich wybawi, nawet po tym, kiedy dokonał dla nich niesamowitego cudu nad Morzem Czerwonym. Wydawało się to niepojęte jak ci sami ludzie wątpili w Bożą wierność, kiedy napotkali następne trudności. Psalmista mówi właściwie, „Czy możecie w to uwierzyć? Nasz Pan w nadnaturalny sposób wybawił nas od wroga, a jednak Mu nie ufaliśmy.”
Zupełnie inna historia była jednak wtedy, kiedy Izrael stał po stronie zwycięstwa nad morzem. Śpiewali, tańczyli, kiedy obserwowali jak potężna amia Egipcjan tonie w morzu: „Wody zakryły ich wrogów; nie pozostał z nich ani jeden. Wtedy wierzyli Jego Słowu; śpiewali na Jego chwałę” (Psalm 106:11-12).
Izraelici śpiewali właściwą pieśń – ale śpiewali ją po niewłaściwej stronie morza. Każdy może się radować i śpiewać kiedy ma już zwycięstwo, ale wielu z nas tak jak Izrael zawodzi całkowicie zanim doświadczmy tryumfu.
Bóg potwierdził swojemu ludowi swoje słowo wiele razy w Egipcie poprzez niesamowite znaki i cuda. Mojżesz starał się ich przekonać, że Pan działał na ich korzyść, ale oni nadal wątpili w Boga i brali Jego potężne działanie jako coś naturalnego (Przeczytaj 2 Mojż. 14 do 16 rozdziału).
Nigdy nie powinniśmy budować naszej wiary na samych cudach; raczej wiele razy Duch Święty wzmacnia naszą ufność w Panu poprzez nasze doświadczenia.