„Dziękuję Bogu mojemu za każdym razem, ilekroć was wspominam,. . . za społeczność waszą w ewangelii od pierwszego dnia aż dotąd” (Filipian 1:3,5).
Paweł dziękuje Bogu za społeczność ze świętymi: koinonia -- wspólnotę -- którą on i zbór w Filipii cieszyli się razem, chodząc razem w wierze. Ta społeczność ewangelii jest odmienna od wszystkich innych. Jest potężna, ponieważ zrodziła się u stóp krzyża Jezusa Chrystusa. Przez niego ludzie z różnych miejsc, narodów i języków tworzą jedno ciało.
Dalej czytamy: „Albowiem Bóg mi świadkiem, jak tęsknię do was wszystkich serdeczną miłością Chrystusa Jezusa. I o to modlę się, aby miłość wasza coraz bardziej obfitowała w poznanie i wszelkie doznanie, abyście umieli odróżniać to, co słuszne, od tego, co niesłuszne, abyście byli czyści i bez nagany na dzień Chrystusowy” (1:8-10). Paweł miał przyjemność w partnerstwie ze współ-wierzącymi -- oni byli szczerymi i stałymi od pierwszego dnia, kiedy ich spotkał. Oni kontaktowali się z nim i wspierali go, kiedy był w więzieniu, i był im głęboko wdzięczny.
Paweł dziękował Bogu za przyjaciół, którzy byli niezmienni przez lata. Duch Święty związał ich serca razem i stali się jedno w Chrystusie. Paweł chciał, by jego miłość do tych wierzących była jeszcze obfitsza.
Podobnie dzisiaj, Pan chce by jego dzieci miały społeczność, kochały i wspierały się wzajemnie. To nie tylko wzmocni nasze chodzenie z nim, ale biblijna wspólnota może być potężnym świadectwem dla świata.
Czy starasz się łączyć w społeczności z innymi wierzącymi? Zachęcam, byś szukał okazji, by mieć relacje z ludźmi Bożymi w nowy sposób. Możesz nie tylko dawać innym, ale oni też mogą ubogacić twoje chodzenie ze Zbawicielem, -- a razem możecie stworzyć mocne więzy wiary. Pan ukoronuje twoje wysiłki swoim błogosławieństwem „by twoja miłość mogła coraz bardziej obfitować.”