Kościół Jezusa Chrystusa dzisiaj został potężnie błogosławiony przez Boga, ale jeżeli siłą napędową za wszelką służbą nie jest całkowite poleganie na Duchu Świętym, to wszystkie wysiłki są daremne. Wspaniała muzyka, elokwentne kazania czy przekonujące osobistości są dobre, ale tylko moc i demonstracja Ducha Świętego może doprowadzić ludzi na kolana.
Salomon był najmądrzejszym człowiekiem, jaki kiedykolwiek żył. Był dobrze zorganizowany, o wiele bardziej wykształcony niż jego ojciec Dawid i robił wszystko na większą skalę i lepiej niż jakiekolwiek poprzednie pokolenia mogły to sobie wyobrazić. Wszystko co dotyczy Salomona było zapierające dech w piersiach, ekstrawaganckie, robiące najwyższe wrażenie! Ale siłą napędową za Salomonem była mądrość i poznanie – i wydał on przesłanie pozbawione mocy.
Porównajmy te dwa typy kościoła, Salomona i Dawida. W kościele Salomona kaznodzieja ledwie gromadzi prawdziwą, Biblijną informację i z tego tworzy kazanie. Wtedy mówi sobie, „To jest Słowo Boże, więc musi wywrzeć wpływ”. Ale bez względu na to jak jest to przekonujące, to bez namaszczenia Ducha Świętego jest to martwe słowo.
Z drugiej strony, kościół Dawida jest pełny bogobojnego smutku w stosunku do grzechu i głębokiego pragnienia, żeby poznać Ojca. Kiedy Dawid był na łożu śmierci, rozmawiał z Salomonem na temat intymności z Panem. „Synu mój, chcę ci powiedzieć sekret mojej służby, dlaczego Bóg był ze mną wszędzie, gdzie się udawałem.” Posłuchaj kilku ostatnich słów Dawida do jego syna: „Duch Pana przemówił przeze mnie i Jego słowo było na moim języku” (2 Samuela 23:2).
Dawid mówił, „ja nie ufałem swojej wiedzy i mądrości; właściwie nie ufałem żadnej części mojego ciała. Byłem słabym człowiekiem, ale polegałem na Duchu Świętym! Każde słowo, jakie wypowiadałem było pod natchnieniem i namaszczeniem. Jego słowa napełniały moje usta!”
Wszelkie prawdziwe skarby mądrości i poznania są ukryte w Jezusie Chrystusie (zobacz Kolosan 2:3) i są one dostępne dla nas.