PONIEWAŻ PUSTY CZŁOWIEK SPOTKAŁ JEZUSA

Gary Wilkerson

„Przypatrzcie się zatem sobie, bracia, kim jesteście według powołania waszego, że niewielu jest między wami mądrych według ciała, niewielu możnych, niewielu wysokiego rodu, .. ale to, co u świata głupiego, wybrał Bóg, aby zawstydzić mądrych, i to, co u świata słabego, wybrał Bóg, aby zawstydzić to, co mocne,.. i to, co jest niskiego rodu u świata i co wzgardzone, wybrał Bóg, w ogóle to, co jest niczym, aby to, co jest czymś, unicestwić, aby żaden człowiek nie chełpił się przed obliczem Bożym. Ale wy dzięki niemu jesteście w Chrystusie Jezusie, który stał się dla nas mądrością od Boga. . aby, jak napisano: Kto się chlubi, w Panu się chlubił” (1 Kor 1:26-31).

Paweł, albo Saul, jak go znano przed nawróceniem, na pewno miał czym się chwalić zewnętrznie. Wysoce inteligentny, był naturalnym liderem i posiadał wiele możliwości. Urodzony w religijnej rodzinie żydowskiej, jako młody został wysłany do Jerozolimy, by zdobyć wykształcenie w szkole Gamaliela, jednego z najznakomitszych rabinów w historii (patrz Dz.Ap. 22:3). Ta szkoła była znana z tego, że dawała studentom zrównoważone wykształcenie, czyli Paweł otrzymał szerokie spojrzenie na literaturę klasyczną, filozofię i etykę.

Jednak Paweł był gwałtownym, pustym człowiekiem aż do spotkania z Jezusem. Próbował uzyskać to, co uważał za Boży cel, poprzez ludzką mądrość i wysiłek, używając swojej własnej siły i zrozumienia. Kiedy spotkał żywego Chrystusa i otrzymał objawienie prawdy, Jezus uzmysłowił mu, kogo prześladował. Po kilku dniach ślepoty i czasie przemyśleń o tym, co usłyszał, Paweł był gotów uczyć się prawdy o tym Jezusie, którego w nieświadomości tak nienawidził. Mógł powiedzieć z wielką pewnością, „Albowiem uznałem za właściwe nic innego nie umieć między wami, jak tylko Jezusa Chrystusa i to ukrzyżowanego” (1 Kor 2:2).

Dumny Saul stał się pokornym Pawłem. Przemawiał w miłości Jezusa Chrystusa, nie w swojej mądrości. Chciał tylko, by ludzie poznali Jezusa. Tak samo powinno być z nami dzisiaj, kiedy kierujemy nasz wzrok na Jezusa i Jego wielką miłość do tych, którzy są wokół nas.