Niedługo po zmartwychwstaniu Jezusa, Piotr i Jan spotkali chromego żebraka przed bramą świątyni, gdzie szli na modlitwę. Tego człowieka codziennie przynoszono do tej bramy, żeby zarabiał na życie żebraniem i poprosił Piotra i Jana o jałmużnę. Piotr odpowiedział: „Srebra i złota nie mam, ale dam ci to co mam: W Imieniu Jezusa Chrystusa z Nazaretu wstań i chodź” (Dz. Ap. 3:6). Człowiek ten został natychmiast uzdrowiony i w wielkiej radości zaczął biegać po świątyni, skacząc i wykrzykując, „Jezus mnie uzdrowił!”
Ludzie poznali tego chromego i zebrał się tłum, który dziwił się temu co zobaczyli. Piotr i Jan wykorzystali tę sytuację i zaczęli odważnie głosić upamiętanie, czego rezultatem było zbawienie tysięcy ludzi (zobacz. Dz. Ap. 4:4). Kiedy przełożeni synagogi zobaczyli co się dzieje, rozgniewali się i wrzucili tych mężów do więzienia. Potem żądali odpowiedzi, „Jaką mocą albo w czyim imieniu to uczyniliście?” (4:7). Oczywiście oni dokładnie wiedzieli czyje Imię było zwiastowane, ale celowo zamknęli na to oczy.
Piotr otrzymał odwagę przez Ducha Świętego i odpowiedział tym zwierzchnikom, „Poprzez Imię Jezusa Chrystusa z Nazaretu, którego wyście ukrzyżowali, którego Bóg wzbudził z martwych . . .Nie ma innego Imienia pod niebem danego ludziom, prze które moglibyśmy być zbawieni” (4:10 i 12). Przywódcy byli zaskoczeni i „dziwili się. Poznali też, że oni byli z Jezusem” (4:13).
Co było tym znakiem wyróżniającym Piotra i Jana? Była to obecność Jezusa! Ci przywódcy Synagogi uświadomili sobie, „Ukrzyżowaliśmy Jezusa, ale On nadal dzisiaj przemawia przez tych dwóch mężów.” W tej godzinie Piotr i Jan wypełniali polecenie Jezusa, żeby świadczyć o Nim „w Jerozolimie” (Dz. Ap. 1:8). W podobny sposób, ja wierzę, że potężne Boże świadectwo w tych dniach ostatecznych nie przyjdzie tylko poprzez samo zwiastowanie. Przyjdzie to również poprzez mężczyzn i kobiety, którzy „byli z Jezusem” poprzez zamykanie się z Nim i szukanie Go całym sercem i duszą.
Czy może być większy dowód Boga niż życie ludzi przemienione poprzez nadprzyrodzoną moc Chrystusa? Oby o was można było usłyszeć: „Ten mężczyzna, ta kobieta, byli z Jezusem!”