Bóg może przywrócić do życia wszystko, co pozostawiłeś już jako martwe. Znamy historię z Ew.Marka 5 o Jairze, zrozpaczonym przełożonym synagogi, który prosił Jezusa, by uzdrowił jego córkę. Ta dwunastoletnia dziewczynka była niebezpiecznie blisko śmierci i Jair błagał Chrystusa, by poszedł do jego domu i włożył na nią ręce.
Jezus zgodził się pójść z Jairem, ale po drodze napotkał przeszkody. Kiedy Jezus zatrzymał się, by usłużyć kobiecie z krwotokiem, która dotknęła jego szaty (Mar 5:25-34), nadszedł posłaniec z tragiczną wiadomością, że córka Jaira umarła (5:35). Oczywiście serce Jaira ogarnął smutek i musiał pomyśleć, „Gdybyśmy tylko byli zdążyli na czas. Teraz jest za późno -- moja córka już odeszła!” Ale Jezus go zapewnił, „Nie bój się, tylko wierz” (5:36).
Szli w kierunku domu Jaira i kiedy zbliżali się do domu, słyszeli odgłos płaczu i zawodzenia. Rodzina i sąsiedzi Jaira głośno płakali. Zauważ kontrast w tej scenie: Bóg w ciele, stwórca wszechświata przychodzi w całej swojej mocy by dokonać tego, co niewyobrażalne. A jednak żałobnicy płaczą przed nim. Krótko mówiąc, oni świadczyli, „Bóg może pomóc wtedy, kiedy jest jeszcze nadzieja. Ale kiedy życie odejdzie, nie ma potrzeby do niego wołać; bo nawet on nie może uratować tej sytuacji.”
Ilu chrześcijan dzisiaj już nie woła do Pana, gdyż myślą, że ich problem jest beznadziejny. Jezus zganił taką niewiarę, kiedy powiedział do płaczącego tłumu w domu Jaira: „Dlaczego czynicie zamęt i płaczecie? Dziecię nie umarło, ale śpi” (5:39).
Pan mówił, „Ta sytuacja nie jest taka, jak widzicie lub myślicie. Myślicie, że wszelka nadzieja odeszła, ale ja wam powiadam, że jest jeszcze odnowienie.” Potem poszedł do pokoju dziewczynki i jednym prostym zdaniem przywrócił dziecko do życia (5:41).
Ta historia z Ew. Marka pokazuje nam, że nie ma nic zbyt „umarłego” ani zbyt odległego dla Jezusa, by przywrócić życie. On mówi, „Złóż swoją ufność we mnie, że naprawię twój problem. Dla mnie nigdy nie jest za późno.”