Przeżycia nawrócenia są często emocjonalne, ponieważ są nowe i bardzo szczególne. Jak cudownie jest być wolnym od grzechu i niewoli i zacząć całkiem nowe życie w Chrystusie.
Nasze pierwsze wzrastanie duchowe jest jak dziecko uczące się chodzić. Ekscytujące są pierwsze kroki dziecka i towarzyszy temu wiele zachęt i pochwał. Jednak wkrótce, kiedy zacznie już chodzić, nie jest już w centrum uwagi, a kiedy zacznie wyrywać kwiaty i robić bałagan w domu, jest dyscyplinowane, chociaż delikatnie i nie jest to już tak ekscytujące.
Twój duchowy wzrost jest podobny. Kiedy byłeś niemowlęciem w Panu, czułeś, że Bóg poświęca ci wiele uwagi, a inni wokoło niestrudzenie cię zachęcali. Jednak nie możesz zawsze być dzieckiem. Część procesu dojrzewania obejmuje życie przez wiarę i musisz nauczyć się stać na Bożym Słowie.
Wyobraź sobie, jak byłbyś zagubiony, gdyby twoje zbawienie zależało od twoich uczuć. Paweł nas zachęca, „Zapominając o tym, co za mną, i zdążając do tego, co przede mną” (Flp 3:13). Nigdy nie możesz polegać na przeszłych przeżyciach emocjonalnych. Dzisiaj liczy się to, byś ufał jego obietnicom.
„Przez które darowane nam zostały drogie i największe obietnice, abyście przez nie stali się uczestnikami boskiej natury, uniknąwszy skażenia, jakie na tym świecie pociąga za sobą pożądliwość” (2 Pt 1:4). Piotr wyjaśnia, że otrzymujemy naturę Chrystusa poprzez przyjęcie Bożych obietnic przymierza, a nie jakimś innym sposobem. On przynosi odnowienie i świeże namaszczenie do naszego życia, ale my musimy prowadzić życie wiary, że on dotrzyma swoich obietnic dla nas.
„A temu, który was może ustrzec od upadku i stawić nieskalanych z weselem przed obliczem swojej chwały, ... niech będzie chwała i uwielbienie” (Judy 24-25).