Jezus nazwał Ducha Świętego „Pocieszycielem”. „Lecz Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w imieniu moim, nauczy was wszystkiego i przypomni wam wszystko, co wam powiedziałem” (Jan 14:26 podkreślenie moje). Można znać Ducha Świętego, jako Pocieszyciela, ale musimy wiedzieć jak on nas pociesza, byśmy mogli rozróżnić, czy jest to pocieszenie z ciała, czy od Ducha.
Sposób pocieszania przez Ducha Świętego jest wyraźnie zapisany w Piśmie Świętym. Bez względu na to, jaki mamy problem lub doświadczenie, jego służba pocieszania dokonuje się przez podanie prawdy: „On da wam innego Pocieszyciela. . . Ducha prawdy” (Jan 14:16-17).
Prawdą jest to, że nasza pociecha wypływa z tego, co wiemy, a nie z tego, co czujemy. Tylko prawda pokonuje odczucia, a służba pocieszania przez Ducha Świętego zaczyna się od fundamentalnej prawdy: Bóg nie jest na ciebie zagniewany. On cię kocha! „A nadzieja nie zawodzi, bo miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który nam jest dany” (Rzymian 5:5). Znaczenie tego słowa po grecku jest nawet mocniejsze, niż sugeruje nasze tłumaczenie. Mówi, że miłość Boża wylewa się w naszych sercach przez Ducha Świętego.
Nieprzyjaciel może nadciągnąć jak powódź, przynosząc strach, poczucie winy lub stres, ale możemy natychmiast zacząć taką modlitwę: Duchu Święty, usłuż mi, naucz mnie i przypomnij mi obietnice Jezusa na temat mojego bezpieczeństwa, jako dziecka Bożego.”
„Dotąd nie przyszło na was pokuszenie, które by przekraczało siły ludzkie; lecz Bóg jest wierny i nie dopuści, abyście byli kuszeni ponad siły wasze, ale z pokuszeniem da i wyjście, abyście je mogli znieść” (1 Kor 10:13). Paweł mówi, że staczacie taką samą walkę, jakiej doświadczają święci po całym świecie. Twoje doświadczenie nie jest czymś szczególnym, tylko dla ciebie. Obojętne przez co przechodzisz, Duch Święty przychodzi z prawdą, która przynosi pocieszenie.