Bóg cię nie zapomniał! On wie dokładnie, gdzie jesteś, przez co teraz przechodzisz i monitoruje każdy krok na twoje drodze. Zbyt często, w czasach kryzysu chrześcijanie zapominają, że Bóg ma ich w swojej dłoni. Zamiast tego, jak dzieci Izraela, boją się, że nieprzyjaciel ich zniszczy. Bogu chyba trudno jest zrozumieć dlaczego jego dzieci nie ufają mu, kiedy są w potrzebie. „Oto na moich dłoniach wyrysowałem cię, Czy kobieta może zapomnieć o swoim niemowlęciu i nie zlitować się nad dziecięciem swojego łona?” (Izajasz 49:15-16).
Bóg ciągle na nowo przychodził do Izraela, prosząc by mu zaufali w czasach kryzysu. „Gdyż tak mówi Wszechmocny, Pan, Święty Izraelski: Jeżeli się nawrócicie i zachowacie spokój, będziecie zbawieni, w ciszy i zaufaniu będzie wasza moc; lecz wy nie chcieliście” (Izajasz 30:15).
Wydaje się, że nawet w Nowym Testamencie rozlega się Boże niezadowolenie z niewiary: „Ale niech prosi z wiarą, bez powątpiewania; kto bowiem wątpi, podobny jest do fali morskiej, przez wiatr tu i tam miotanej. Przeto niechaj nie mniema taki człowiek, że coś od Pana otrzyma. człowiek o rozdwojonej duszy, chwiejny w całym swoim postępowaniu ” (Jakuba 1:6-8).
Czy kiedyś odczuwałeś, że Bóg cię porzucił i zostawił, byś sobie sam radził? Może zamiast poddać się Panu w cichej ufności i odpoczywać w jego obietnicach, próbowałeś znaleźć własne rozwiązanie i wszystko rozpadło się na twoich oczach.
Bądź pewien, że Bóg chce zaspokoić każdą twoją potrzebę, ale ponad wszystko on chce odnowić społeczność z tobą. Wróć do swojej komory modlitwy z prostą, dziecinną wiarą. Nie zajmuj się tak bardzo pracą dla Boga, byś zapomniał, że on chce pracować nad tobą i uczynić cię naczyniem chwały.