Izajasz 16:6 jasno opisuje, co stanie się z dumnym narodem, który Bóg będzie sądził: „Słyszeliśmy o pysze Moabu, że jest bardzo pyszny, o jego wyniosłości, . . . i że bezpodstawna jest jego chełpliwość.” W całym Piśmie naród Moabski jest symbolem reprezentującym ludzi, którzy odwrócili się tyłem do Boga i popadli pod jego sąd.
W czasach biblijnych żniwa były zawsze czasem wielkiej radości, ale kiedy sąd spadł na Moab, nie było okrzyków „Żniwa!” na ulicach. Wszelkie ślady radości w Moabie stały się sprawą przeszłości i chmurą smutku, a nad społeczeństwem zawisł smutek.
Popatrzmy na teren Ameryki dzisiaj. Co słyszymy i widzimy? Nasz dumny i wyniosły naród popadł pod Boży, święty gniew i widzimy wiele strachu. Kiedy zniszczenie dotknęło Wieże Bliźniacze w Nowym Jorku, słychać było wołanie, „To zmieni nasz naród na zawsze.” i to było prawdą. Niewinność, radość i zadowolenie, które tak wielu Amerykanów znało, znikły na zawsze i już nigdy nie będą odzyskane.
Musimy wiedzieć, że Jezus Chrystus jest jedynym źródłem wszelkiej radości. Psalmista mówi o nim, „Dlatego pomazał cię Bóg... twój Bóg Olejkiem wesela jak żadnego towarzysza twego” (45:7). Olej wspomniany w tym psalmie reprezentuje Ducha Świętego. Autor mówi, „Tylko ci, którzy nalegają na bliższe chodzenie z Jezusem, otrzymają radość Ducha.”
My, którzy znamy sprawiedliwość Chrystusa, mamy żyć nie tak, jak ci, którzy nie mają nadziei. Zostaliśmy pobłogosławieni zarówno miłością jak i bojaźnią Bożą i on mówi do nas, „I wrócą odkupieni przez Pana, i przybędą na Syjon z okrzykiem radości” (Izaj 51:11). Innymi słowy, „Będę miał ludzi, którzy powrócą do mnie z ufnością, wiarą i pewnością. Oni odwrócą swoje oczy od swoich okoliczności i nieszczęść ich otaczających i odzyskają swoją pieśń radości.”