Po latach służby możesz stwierdzić, że nadal jesteś szkolony przez Pana. Nigdy nie przestaniemy się uczyć o naśladowaniu Jego wyraźnych wskazówek, szczególnie kiedy nas prowadzi do trudnych miejsc. Ja nadal się uczę, żeby nie mówić: „Otóż to, Boże. Mam już tego dosyć.” Zamiast tego uczę się mówić: „Panie, nie widzę tej drogi przed sobą; nie wiem gdzie znajdę łaskę, żeby przez to przejść. Ale Ty obiecałeś być moją siłą.”
To jest miejsce prawdziwej wiary. Tutaj też znajdujemy nasze odpocznienie – poprzez pełne zaufanie w miłość Pana do nas. Jak mówi Paweł, czy możemy Mu dać coś więcej niż naszą wiarę? Ani uczynki, ani działanie (zobacz Efezjan 2:8-9). Mamy tylko naszą wiarę w Niego i nasze poleganie na Nim, że da nam wszystko, czego potrzebujemy.
Drogi, On ciebie przeprowadzi i chce ciebie zabrać do miejsc niesamowitego błogosławieństwa. Może będziesz musiał być gotowy, żeby robić pozornie mało ważne rzeczy – chociaż one nie są mało ważne dla Niego! Będziesz przeżywał próby i doświadczenia, które będą trudne, niektóre nawet pozornie ponad twoje zdolności przeżycia. Ale to jest pole szkolenia jakie Bóg wyznaczył dla mnóstwa Jego najbardziej umiłowanych, wybranych. Tam poznasz Jego naturę, Jego charakter, Jego błogosławieństwo i Jego dobroć.
Może będzie to trudno pojąć i zrozumieć, że pomimo twoich upadków jesteś doceniany przez świętego Boga. Ale jesteś kochany taką samą miłością, jaką On okazał Swojemu Synowi. I On ma święty cel dla ciebie tak jak miał dla Jezusa. Dlatego przyjmij pokój, który przewyższa wszelkie zrozumienie i odpocznienie, wiedząc, że Jego błogosławieństwo jest przed tobą.
Na koniec, będziesz mógł skłonić głowę i powiedzieć, „Panie, znowu tego dokonałeś. Przeprowadziłeś mnie w zwycięstwie!”