„Lecz to jest post, w którym mam upodobanie: że się rozwiązuje bezprawne więzy, że się zrywa powrozy jarzma, wypuszcza na wolność uciśnionych i łamie wszelkie jarzmo” (Izajasz 58:6). Bóg mówi, że post, który on popiera, zaczyna się w naszych sercach. Mamy siebie nastawić, by otrzymać coś ponadnaturalnego od Boga -- wolność od opresji i wszelkiego rodzaju zniewolenia.
Kiedy wierzący wchodzą w czas postu, powinni właściwie przygotować swoje serca, by skorzystać z ponadnaturalnej interwencji. Jedną z najważniejszych charakterystyk duchowości, jest pokora: „ Króluję na wysokim i świętym miejscu, lecz jestem też z tym, który jest skruszony i pokorny duchem, aby ożywić ducha pokornych i pokrzepić serca skruszonych” (Izajasz 57:15).
„Skruszony i pokorny duchem” -- to jest serce tego, kto szuka Boga, kto nie szuka rzeczy tego świata, a stara się poznać głębiej Ojca w niebie. Nasze serca są ożywione, kiedy jesteśmy uniżeni przed Panem. On zsyła na nas moc i życie, duchową witalność, odświeżenie, odnowienie i siłę w duchu. „Lecz ci, którzy ufają Panu, nabierają siły, wzbijają się w górę na skrzydłach jak orły, biegną, a nie mdleją, idą, a nie ustają” (Izajasz 40:31).
Czy potrzebujesz siły? Czy potrzebujesz, by Bóg działał w mocy w twoim życiu tak, jak nigdy przedtem? Jeżeli przychodzisz do Boga w zagniewaniu ducha, żądając czegoś od niego, on nie słyszy twojego głosu. „Dlaczego pościmy, a Ty tego nie widzisz? Dlaczego umartwiamy nasze dusze, a Ty tego nie zauważasz?” (Izajasz 58:3). Ale jeżeli przychodzisz ze skruszonym sercem i w duchu pokory, on mówi do ciebie, „Widzę, że jesteś skruszony w duchu i oto jestem, by odświeżyć twoje serce.”