Słowo Boże jest pełne opisów tłumów przychodzących do Jezusa po uzdrowienie. „I rozeszła się wieść o nim po całej Syrii. I przynosili do niego wszystkich, którzy się źle mieli i byli nawiedzeni różnymi chorobami i cierpieniami, opętanych, epileptyków i sparaliżowanych, a On uzdrawiał ich” (Mat 4:24).
„Przywiedli do niego wielu . . ., a On wypędzał duchy słowem i uzdrawiał wszystkich, którzy się źle mieli,” (8:16).
„I wyszedłszy, ujrzał mnóstwo ludu i zlitował się nad nimi, i uzdrowił chorych spośród nich” (14:14).
Dlaczego takie cuda miały miejsce? Ponieważ Jezus widział ludzi, którzy byli chorzy i cierpieli i ulitował się nad nimi. Chociaż zawsze szukał zgubionych, jego serce było złamane nad tymi, którzy byli utrapieni. Oprócz wielkiego współczucia, Jezus miał wyższe powołanie w swoim życiu -- by uwielbić swojego Ojca. On chciał pokazać wspaniałość i majestat Boga i wywyższyć jego imię poprzez czyny, których dokonywał.
Kiedy uczniowie chodzili z Jezusem i usługiwali wraz z nim, On podkreślał to, że oni mogą czynić nawet większe rzeczy, niż On czynił. „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto wierzy we mnie, ten także dokonywać będzie uczynków, które Ja czynię, i większe nad te czynić będzie” (Jan 14:12).
Wy i ja wierzymy, że Jezus uzdrawia chorych i przyszedł, by szukać zgubionych. Ale czy widzimy go czyniącego cuda przez nas? Śpiewamy pieśni, słuchamy kazań, czytamy książki i modlimy się jedni o drugich -- ale czy ściśle naśladujemy Jezusa? Zbyt wiele amerykańskiej mentalności mówi, że naśladowanie Jezusa znaczy wierzenie w pewne stwierdzenia -- ale gorliwe naśladowanie go, to o wiele więcej.
Módl się taką modlitwą ze mną: „Jezu, daj mi silę, wiarę, ufność i odwagę, by badać moje serce poprzez twoje Słowo. Potem natchnij mnie, bym pozwolił ci działać przeze mnie, by czynić nawet większe rzeczy, niż ty czyniłeś, kiedy byłeś na ziemi.”