„Usta nasze otwarły się przed wami, Koryntianie, serce nasze szeroko się otwarło” ( 2 Kor 6:11). Paweł mówi do zboru, który wkracza w nowy sezon. Oni mają dobrą i wspaniałą historię, ale też przeżyli doświadczenia i trudności.
Wszyscy czytający to mają coś wspólnego ze wszystkimi innymi; nazywamy to ciałem - czyli to, co powoduje, że nie dochodzimy do tego, co jest najlepsze od Boga. Kościół w Koryncie był pełen tego, co Paweł nazywa cielesnością - nieczystość seksualna, podziały wśród nich - ale Paweł zapewnia ich, że jego serce jest dla nich szeroko otwarte.
To mi się podoba. Paweł stawia im wyzwanie i chce ich skorygować, ale chce również widzieć ich wzrost i dojrzałość. W wierszu 12 mówi, „nie u nas jest wam ciasno.” Innymi słowy mówi im, że nie ma dla nich ograniczeń i mają wolność, by iść zupełnie za Jezusem.
W taki sam sposób my też mamy nie być ludźmi małej wiary, ograniczającymi działanie Ducha Świętego w naszym życiu. Paweł mówi dalej w wierszu 12, „Ale ciasnota jest w sercach waszych.” Co ciebie ogranicza? Co trzyma cię w ciasnocie wiary? Dlaczego nie oglądasz eksplozji wiary i gorliwości w twoim życiu?
Być może zostałeś zraniony - a któż nie był? i to nie pozwala ci wkraczać głębiej w sprawy Pana. Ale Słowo mówi, „I będę wam Ojcem, a wy będziecie mi synami i córkami” (6:18). Ojciec wskazuje drogę i wypowiada błogosławieństwo nad twoim życiem. Tworzy wielkie rzeczy w tobie i przekazuje ci dziedzictwo.
„Mając tedy te obietnice, umiłowani, oczyśćmy się od wszelkiej zmazy ciała i ducha, dopełniając świątobliwości swojej w bojaźni Bożej” (7:11). Kiedy uchwycisz się obietnic Bożych, możesz mieć odnowioną społeczność z Chrystusem, która spowoduje, że będziesz chodził w podziwie i świętości, jakich nigdy przedtem nie doświadczyłeś.