Wiemy, że Bóg w nadnaturalny sposób wybawił Izrael. Przy płonącym krzewie Mojżesz był przygotowywany, żeby zaufał Bogu, aby wypełnić to chwalebne zadanie. Uczył się czegoś o Bożej naturze, co później mu pomoże zaufać, że Pan doprowadzi to do wypełnienia. Jaki to był aspekt Bożej natury? Jego świętość!
To samo jest prawdą w odniesieniu do każdego chrześcijanina dzisiaj. Możemy próbować dokonać w ciele to, co uważamy, że Bóg chce. Ale Pan mówi do nas tak, jak mówił do Mojżesza, "Jest tylko jedna ziemia, na której możesz do mnie przyjść, a jest to ziemia święta. Nie możesz pokładać swojej ufności w ciele, gdyż żadne ciało nie ostoi się w Mojej obecności. Moje cele nigdy się nie zrealizują przez to, co ty sam możesz wymyślić."
A więc dlaczego Bóg powiedział Mojżeszowi, żeby zdjął swoje sandały? (zobacz 2 Mojż. 3:5). Pan użył codziennego, zwykłego przedmiotu, żeby nauczyć duchowej prawdy, tak jak Jezus to robił używając monet, pereł, wielbłądów i ziarnka gorczycy. Bóg mówił, "Mojżeszu, musisz nosić ochronny strój, żeby cię chronił od zranień. Ale żadna ilość cielesnej ochrony nie może ciebie podtrzymać tam, gdzie Ja ciebie posyłam. Będziesz potrzebował cudu wybawienia.
"Posyłam cię do Egiptu, żebyś stawił czoła zatwardziałemu dyktatorowi. Będziesz w sytuacji, z której tylko Ja ciebie mogę wybawić. Dlatego odrzuć wszelkie poleganie na swoim ciele, nawet na swojej skromności i pokorze. W przeciwnym razie nie będziesz w stanie wykonać tego, do czego ciebie powołuję. Wszystkie twoje zdolności będą bezwartościowe, jeżeli Ja ich nie uświęcę. Połóż całkowicie swoje zaufanie w Moim imieniu i mocy."
Nikt nie może osiągnąć świętości w Bożych oczach swoją własną siłą, czy siłą woli. Nie możemy nawet służyć Panu we właściwy sposób, bez przyjęcia podejścia pokazanego Mojżeszowi. Musimy przyjść do Boga, mówiąc, "Panie nie mam nic co bym mógł Tobie dać. Ty to wszystko musisz zrobić."