Kiedy Dawid komponował swoje psalmy, to budował swoją własną wiarę o ciągle rosnącą wiedzę o Bożej wielkości.
"Nie ma równego tobie między bogami, Panie, i nie ma takiego dzieła, jak Twoje. . . Boś Ty wielki i czynisz cuda: Ty jedynie jesteś Bogiem" (86:8,10).
Według Dawida, wszystkie nasze obawy ustępują przy poznaniu wielkości Boga. On wspomina tak wiele wymiarów wielkości naszego Pana, żeby budować naszą wiarę.
"Gdyż wielkim Bogiem jest Pan, królem wielkim nad wszystkich bogów. W jego ręku są głębokości ziemi i jego są szczyty gór" (Psalm 95:3-4).
"Tego, który sam czyni wielkie cuda . . . Temu, który stworzył niebo w swej mądrości . . . Temu, który rozpostarł ziemię nad wodami . . . Temu, który uczynił wielkie światła. . . Słońce, aby panowało we dnie . . . Księżyc i gwiazdy, aby panowały w nocy" (136:4-9).
Astronomowie mówią nam, że we wszechświecie są nie miliony galaktyk, ale miliardy. Są niezliczone i nasz Bóg stworzył każdą z nich. On też zna każdą gwiazdę i nadał im wszystkim imiona: " Wyznacza liczbę gwiazd, wszystkim nadaje imiona" (147:4).
My po prostu nie jesteśmy w stanie pojąć tych wielu cudów naszego Boga. Jego wielkość przewyższa nasze pojęcie!