Kiedy prorok Samuel był małym chłopcem, wydawało mu się, że słyszał, jak jego nauczyciel Heli woła go po imieniu w środku nocy. Był to właściwie głos Pana, ale Samuel wtedy jeszcze nie wiedział jak rozpoznać głos Pana. Kiedy już Samuel pytał trzy razy Heliego, ten poinstruował go co ma odpowiedzieć, „Mów Panie, bo sługa Twój słucha” (1 Samuela 3:9). Później cały Izrael przychodził do Samuela, żeby słyszeć słowo Pana, jakie otrzymał poprzez społeczność z Bogiem.
To właśnie poprzez społeczność z Bogiem Mojżesz otrzymał Dziesięcioro Przykazań i plany budowy Przybytku. Później, poprzez słuchanie, Dawid otrzymywał instrukcje jak ma budować świątynię, którą jego syn Salomon będzie wznosił. Bóg mówi do tych, którzy słuchają.
W erze Nowego Testamentu, prosty wierzący o imieniu Ananiasz otrzymał instrukcje od Chrystusa, żeby poszedł do świeżo nawróconego Saula z Tarsu i usłużył mu (zobacz Dz. Ap. 9:10-18). Nie był on prorokiem, ale usłyszał od Boga poselstwo nie jakiejś nowej doktryny, ale osobiste polecenie. Czemu Duch Święty by nie miał nadal chcieć prowadzić wierzących chrześcijan dzisiaj?
Kiedy poświęcamy czas na słuchanie Boga, możemy być nauczani co mamy powiedzieć i otrzymywać słowa na dany dzień. Czasami otrzymamy ogólne odczucie, albo fragment Pisma, które przygotuje nasze serce na to, z czym mamy się spotkać wkrótce. Innym razem Bóg może nam dać specjalny werset, słowo mądrości, albo słowo zachęty, które możemy przekazać komuś, kogo spotkamy w tym dniu. Ale słuchające ucho i przygotowany język pochodzą tylko z chwil społeczności z Panem. I pamiętaj, te przypadki kierowania przychodzą, kiedy słuchamy, a nie kiedy mówimy.
Jim Cymbala założył Brooklyn Tabernacle z mniej niż dwudziestu członkami w małym, zaniedbanym budynku w trudnej części miasta. Urodzony w Brooklynie, jest od wielu lat przyjacielem Dawida i Garego Wilkersonów.