Gdyby nasi przywódcy oświadczyli, że nie mają absolutnie pomysłu jak rządzić i zapewnić kierunek, to nasz naród byłby w strachu i niepokoju. Ale właśnie to się stało w czasach króla Jehoszafata, kiedy trzy armie otaczały Judę. Ten potężny król zwołał cały naród i zamiast przedstawić plan wojny i zdecydowaną deklarację działania, stanął przed ludem i wylał swoje serce przed Bogiem: „ Właśnie oni tak nam się odpłacają, że ruszają na nas, aby nas wypędzić z twojego dziedzictwa, które dałeś nam w posiadanie. Boże nasz! Czy ich nie osądzisz? Bo myśmy bezsilni wobec tej licznej tłuszczy, która wyruszyła przeciwko nam; nie wiemy też, co czynić, lecz oczy nasze na ciebie są zwrócone” (2 Kronik 20:11-12).
Co to był za plan? Żadnego programu, żadnego działania komitetu, żadnych wybitnych planów wojennych. Tylko proste oświadczenie: „Jesteśmy pogrążeni, to nas przerasta i nie wiemy co robić – ale będziemy mieli oczy skierowane na Pana.”Możecie wierzyć lub nie, nawet najwięksi święci jacy kiedykolwiek żyli, nie rozumieli w pełni walki między ciałem i Duchem. Popatrzcie na te wszystkie denominacje, jakie mamy – dysputy z powodu doktryny. Ludzie dzisiaj nadal są w ciemności odnośnie wielu rzeczy.
Ponaglanie, „żeby się coś działo” po naszemu, czasami dociera do nas wszystkich i możemy zacząć wyprzedzać Jego plan. Również wróg jest przeciwko nam i sprawia, że dochodzimy do punktu paniki, kiedy serce woła, „Co ja wiem?” Bóg ma dla nas odpowiedź: Będę oczekiwał Pana; będę oczekiwał na Boga mojego zbawienia; mój Bóg mnie wysłucha” (Micheasza 7:7).
Ważne jest jednak aby zrozumieć, że „skupienie naszych oczu na Pana” nie oznacza, że zakładamy ręce i siedzimy, czekając, że Bóg to wszystko sam zrobi. To oznacza czekanie aż On nam pokaże drogę. Jezus powiedział: Ja jestem drogą, prawdą i życiem” (Jana 14:6).
Bóg chce tobą kierować, drogie dziecko, więc spędzaj czas w jego obecności i miej oczy skierowane na Niego.