Jeżeli powiesz temu światu, że Jezus jest twoim Panem i Zbawicielem, Bogiem, który może czynić to, co niemożliwe, będą obserwować, jak reagujesz w niemożliwych sytuacjach. Patrzy również diabeł, z nadzieją, że twoja wiara zawiedzie.
Psalmista pisze, „Jak wielka jest dobroć twoja, Którą zachowałeś dla tych, którzy się ciebie boją, Którą wobec ludzi okazałeś tym, którzy ufają tobie!” (Psalm 31:19). Co to za wielka dobroć, którą Bóg okazuje tym, którzy mu ufają w czasie doświadczeń? To niezgłębione, chwalebne świadectwo dla świata, że twoja wiara może przetrwać każdą sytuację.
Widzimy ten rodzaj świadectwa u Daniela. Jego zazdrośni współ-rządzący obmyślili zasadzkę przeciwko niemu, przekonując króla Dariusza, by zakazał modlitwy przez trzydzieści dni. Daniel był w pełni świadomy kary za kontynuowanie modlitwy, ale wiedział, że Pan będzie z nim. Tak, jak jego wrogowie przewidzieli, Daniel nie przestrzegał tego zakazu i modlił się trzy razy dziennie.
Chociaż król Dariusz respektował Daniela, był zmuszony przez swój własny dekret do wrzucenia tego oddanego człowieka do jamy lwów. Król zapewnił Daniela, „Twój Bóg, któremu nieustannie służysz, niech cię wyratuje!” (Daniel 6:17). Ale tej nocy król nie mógł spać (6:19).
Wiemy, jak Bóg odpowiedział na wiarę Daniela - zamknął paszcze głodnych lwów! Rano król Dariusz wstał wcześnie, chcąc zobaczyć, czy Bóg odpowiedział na modlitwy Daniela. Możecie sobie wyobrazić radość króla, kiedy usłyszał głos Daniela chwalącego Boga. (6:22-23).
Z powodu tej wielkiej demonstracji Bożej mocy, król Dariusz wydał dekret, który miał wpływ na całe królestwo: „Że na całym obszarze mojego królestwa winni drżeć i bać się Boga Daniela; On bowiem jest Bogiem żywym” (6:27).
Ten świat dalej pragnie widzieć świadectwa o wielkiej Bożej mocy w życiu tych, którzy głoszą jego imię - tych, którzy wierzą w to, co głoszą i nigdy nie wątpią w Jego Słowo.