Król Dawid często wyrażał swój smutek i zmaganie: „Ach, żebym miał skrzydła jak gołębica! . . . Chętnie uleciałbym i odpoczął. . . Oto uleciałbym daleko” (Psalm 55:6,8). Czasami smutek Dawida prowadził go do łez i on wymownie wyraża swoją rozpacz.
Ponieważ żyjemy w upadłym świecie, to wszyscy przeżywamy dni smutku i walki. Jak więc mamy znaleźć łaskę ku pomocy w naszym czasie potrzeby? Poleganie na religijnej definicji łaski nie pomaga nam kiedy jesteśmy w centrum kryzysu. Potrzebujemy prawdziwej pomocy Boga kiedy cierpimy.
Bóg posyła Swoją łaskę poprzez objawienia w czasie naszych doświadczeń, której byśmy nigdy nie zrozumieli w naszych dobrych czasach. Znajdujemy przykłady tego w Słowie. Jan otrzymał objawienie swojego Pana, które stało się ostatnim elementem Pisma: Księgą Objawienia. W środku tej ciemnej godziny, doszło do niego światło Ducha Świętego i Jan zobaczył Jezusa takiego, jakiego nie widział Go nigdy przedtem.
Bóg również posyła Swoją łaskę poprzez swoich ludzi, używając swoich troskliwych świętych, żeby się stali kanałami Jego łaski dla innych. Ja to nazywam „łaską ludzi” i Paweł o tym mówi. ”Każdemu z nas dana jest łaska według miary daru Chrystusowego” (Efezjan 4:7).
Jak pisze Piotr, „Tak jak każdy z nas otrzymał dar, tak nim usługujcie jedni drugim, jako dobrzy szafarze rozlicznej łaski Bożej” (1 Piotra 4:10).
Pomyśl o tym co to znaczy być dobrym szafarzem, albo rozdzielającym Bożą łaskę. Czy jesteś taką osobą, czy spędzasz czas modląc się tylko o swój ból, smutek i zmagania?
Umiłowany, twoje obecne cierpienia wytwarzają w twoim życiu coś cennego. Kiedy otrzymujesz Jego wielką łaskę, niech Pan ci pomoże, żebyś się stał dawcą. Doświadczaj Jego życia i radości!