We lezen in het boek Marcus dat een radeloze vader zijn door demonen bezeten zoon naar de discipelen van Jezus bracht om bevrijding te zoeken. De jongen was niet alleen belast of opstandig, hij zat vol kwade geesten die al zijn handelingen beheersten. Zijn situatie was overal in de regio bekend en hij werd absoluut hopeloos geacht. Zowel doof als sprakeloos, spuwde hij alleen keelklanken uit. Fysiek was hij uitgemergeld en zijn vader moest hem voortdurend vasthouden, omdat de demonen probeerden hem in de dichtstbijzijnde rivier, meer of in het open vuur te gooien. Wat een vreselijke situatie!
Ik vraag me af hoe vaak deze vader in een vijver moest springen en zijn zoon moest wegslepen om hem te reanimeren. Het was waarschijnlijk een voltijdse baan die het kind ervan weerhield zelfmoord te plegen. Het hart van zijn ouders moet gebroken zijn, om hun geliefde zoon in zo'n vreselijke toestand te zien, zonder dat iemand kan helpen.
Toen de man zijn zoon naar de discipelen bracht, zorgde Satan ervoor dat hij het schuim op de mond, had knarsetandde en wild rondtolde. De discipelen baden voor de jongen, maar er gebeurde niets. Al snel begonnen de twijfelaars te vragen: "Waarom is de jongen niet genezen? Is de duivel in dit soort situaties krachtiger?"
Toen kwam Jezus op het toneel! Toen de vader van de jongen tegen Jezus zei dat de discipelen zijn zoon niet konden genezen, antwoordde Jezus eenvoudig: " Als u kunt geloven, alle dingen zijn mogelijk voor wie gelooft " (Marcus 9:23). Toen maakte Jezus het onmogelijke werkelijkheid: " En toen Jezus zag dat de menigte samenstroomde, bestrafte Hij de onreine geest en zei tegen hem: Geest die maakt dat men niet kan spreken en die doof maakt, Ik beveel u: ga uit hem weg en kom niet meer in hem terug!" (Marcus 9:25). De jongen viel vervolgens op de grond: "En Jezus pakte hem bij de hand en richtte hem op; en hij stond op." (Marcus 9:27).
Stel je het geluk in dat gezin voor! Ik weet zeker dat de vader de schone, bevrijde jongen omarmde met een hart vol van opgetogenheid. Als ouders kunnen we er zeker van zijn dat God vertrouwd kan worden met onze kinderen.