Het christelijke leven is niet altijd een leven zonder obstakels. Elke gelovige zal slechte dagen hebben, hoe heilig hij of zij ook is. Gelukkig realiseren de meeste christenen zich, dat Jezus niet alleen aanwezig is wanneer het goed gaat, maar ook in moeilijke tijden. Hij is trouw en zorgzaam in elk seizoen en Hij is geraakt door elk gevoel dat wij te verduren krijgen.
De apostel Paulus werd tijdens een reis naar Macedonië getroffen door een slechte dag. "Want ook toen wij in Macedonië gekomen waren, heeft ons vlees geen rust gehad, maar waren wij in alles verdrukt: vanbuiten waren er conflicten, vanbinnen vrees" (2 Korinthe 7:5). Deze godsman bekende dat zijn innerlijke mens geplaagd werd door vele angsten.
Paulus was niet bovenmenselijk en was onderworpen aan dezelfde menselijke emoties als waarmee wij worden geconfronteerd. Maar hij was gedisciplineerd en gaf nooit toe aan zijn gevoelens en de verleidingen die hen vergezelden. Hij getuigde: "Ik ben vol van vertroosting en word overstelpt met blijdschap in al onze verdrukking" (2 Korinthe 7:4).
Maak je een slechte dag, een slechte week, een lang seizoen van moedeloosheid mee? Ben je verslagen, ontmoedigd en heb je gedachten over stoppen? Zo ja, vraag je je af hoe God zal reageren op jouw beproeving? Zal hij je bestraffen of kastijden? Nee, nooit! Paulus vertelt je dat de Heere nooit dichter bij je is, nooit meer bereid om te helpen, dan wanneer je neerslachtig bent en pijn hebt.
"Geprezen zij de God en Vader van onze Heere Jezus Christus, de Vader van de barmhartigheden en de God van alle vertroosting, Die ons troost in al onze verdrukking, zodat wij hen kunnen troosten die in allerlei verdrukking zijn, met de vertroosting waarmee wij zelf door God getroost worden" (2 Korinthe 1:3-4).
Ik geloof dat onze slechte dagen vaak bedoeld zijn om ons volwassen te maken. Als je met de Heere blijft wandelen, zou je je er meer en meer van bewust moeten zijn, dat je over alle middelen beschikt om met de vijand om te gaan.