"Let namelijk op uw roeping, broeders: er zijn onder u niet veel wijzen naar het vlees, niet veel machtigen, niet veel aanzienlijken. Maar het dwaze van de wereld heeft God uitverkoren om de wijzen te beschamen, en het zwakke van de wereld heeft God uitverkoren om het sterke te beschamen. En het onaanzienlijke van de wereld en het verachte heeft God uitverkoren, en wat niets is, om wat iets is teniet te doen, opdat geen vlees voor Hem zou roemen. Maar uit Hem bent u in Christus Jezus, Die voor ons is geworden wijsheid van God en gerechtigheid, heiliging en verlossing, opdat het zal zijn zoals geschreven staat: Wie roemt, laat hij roemen in de Heere” (1 Korinthe 1:26-31).
Paulus of Saulus, zoals hij vóór zijn bekering bekendstond, had veel waarover hij in het natuurlijke kon opscheppen. Hij was enorm intelligent, hij was een natuurlijke leider en had veel capaciteiten. Geboren in een vrome joodse familie, werd hij, terwijl hij nog redelijk jong was, naar Jeruzalem gestuurd om een opleiding te volgen aan de school van Gamaliël, een van de meest beroemde rabbijnen in de geschiedenis (zie Handelingen 22:3). Deze school stond erom bekend dat deze zijn studenten een gebalanceerde opleiding gaf. Daardoor raakte Paulus waarschijnlijk breed bekend met de klassieke literatuur, filosofie en ethiek.
Maar Paulus was een gewelddadige en lege man tot zijn ontmoeting met Jezus. Hij had geprobeerd om, wat hij dacht dat Gods doelen waren, te bereiken door menselijke wijsheid en inspanning, op eigen kracht en begrip. Toen hij de levende Christus ontmoette en de openbaring van de waarheid ontving, maakte Jezus hem duidelijk Wie hij had vervolgd. Na een paar dagen blind te zijn geweest en tijd te hebben gehad om na te denken over wat hem was verteld, was Paulus klaar om de waarheid te ontdekken over deze Jezus die hij in onwetendheid zo had gehaat. Hij kon met groot vertrouwen zeggen: "want ik had mij voorgenomen niets anders onder u te weten dan Jezus Christus, en Die gekruisigd" (1 Korinthe 2:2).
Trotse Saulus werd nederige Paulus. Hij sprak met de liefde van Jezus Christus uit een wijsheid die niet de zijne was. Hij wilde alleen maar dat mensen Jezus kenden. Hetzelfde zou vandaag voor ons waar moeten zijn, terwijl we onze blik gericht houden op Jezus en Zijn grote liefde voor de mensen om ons heen.