De schrijver van Hebreeën vertelt ons: "Want wij hebben geen Hogepriester Die geen medelijden kan hebben met onze zwakheden, maar Een Die in alles op dezelfde wijze als wij is verzocht, maar zonder zonde." (Hebreeën 4:15).
De meeste christenen zijn bekend met dit vers; het vertelt ons dat onze Hogepriester, Jezus, ons lijden met ons meevoelt. Hij wordt persoonlijk geraakt door onze pijn en de verwarring en wanhoop die ons overkomt. Omdat we zo'n grote Hogepriester hebben, hebben we de instructie gekregen: "Laten wij dan met vrijmoedigheid naderen tot de troon van de genade, opdat wij barmhartigheid verkrijgen en genade vinden om geholpen te worden op het juiste tijdstip." (Hebreeën 4:16). Ons wordt verteld: "Je Verlosser weet precies waar je doorheen gaat en Hij weet precies hoe Hij Zijn genade aan je kan bewijzen." Hoe vinden wij ‘genade’ zoals in Hebreeën beschreven, wanneer wij in grote nood zijn?
Als rampspoed toeslaat, heb je de keuze: of je vertrouwt op God, of je geeft Hem de schuld. Toen Job en zijn vrouw het tragische verlies van hun familie en de ramp van zijn fysieke toestand ervoeren, kozen ze voor twee totaal verschillende reacties. Zijn vrouw werd verbitterd en maakte God dwaze verwijten en spoorde zelfs haar man aan: "Toen zei zijn vrouw tegen hem: Houd je nog steeds vast aan je vroomheid? Zeg God vaarwel en sterf." (Job 2:9).
Job rouwde ook diep en hij had grote lichamelijke pijn, maar hij vertrouwde God te midden van alles. Hij zei: "Zie, al zou Hij mij doden, zou ik niet hopen? Maar toch zal ik mijn wegen voor Zijn aangezicht verdedigen" (Job 13:15). Job zei in feite: "Het doet er niet toe of deze steenpuisten me naar mijn graf brengen. Ik zal de Heere vertrouwen en ik zal nooit mijn vertrouwen opgeven dat Hij weet wat Hij doet. Hij heeft een eeuwig doel en ik zal Hem tot mijn laatste ademtocht vertrouwen.”
Wat een geweldig vertrouwen leefde er in Jobs hart! En de geweldige waarheid is, dat ditzelfde vertrouwen in onze liefhebbende Vader het onze kan zijn, als wij ons vertrouwen in Hem stellen.