Het bekende Schriftgedeelte dat Jezus’ doel op aarde beschrijft, staat in Lukas 4:18-19: " De Geest van de Heere is op Mij, omdat Hij Mij gezalfd heeft; Hij heeft Mij gezonden om aan armen het Evangelie te verkondigen, om te genezen wie gebroken van hart zijn, om aan gevangenen vrijlating te prediken en aan blinden het gezichtsvermogen, om verslagenen weg te zenden in vrijheid, om het jaar van het welbehagen van de Heere te prediken.”
Waar Jezus ook heenging, Zijn hart werd geraakt door de noden van het volk. Wanneer Hij iemand zag die genezing nodig had, stopte Hij en genas ze. Sterker nog, Hij zou, indien nodig, Zijn best doen om degenen in nood te vinden. Als mensen honger kregen, voedde Jezus hen. Hij had veel medeleven met de mensen die pijn hadden, de kreupelen, de blinden, zij die als schapen waren zonder herder.
Jezus was geen rondreizende genezer, hoewel Hij genas overal waar Hij ging. Hij was geen rondreizende sociaal werker, hoewel hij mededogen toonde. In de eerste plaats was Jezus een prediker! "En nadat Johannes overgeleverd was, ging Jezus naar Galilea en predikte het Evangelie van het Koninkrijk van God" (Marcus 1:14). Hij kwam om de gevangenen te bevrijden, om het goede nieuws van Zijn reddende kracht te prediken, om het evangelie te verkondigen.
Als ieder van ons dezelfde visie zou hebben als de visie die Jezus had, zou zijn eerste missie op aarde ook onze eerste missie worden. We zouden zo vervuld zijn van de liefde van Christus, dat niets ons ervan zou kunnen weerhouden het te verkondigen. Mensen om ons heen zouden niet kunnen ontsnappen aan de naam van Jezus die aan hen wordt genoemd. En geloof me, woorden zijn nodig! Handelingen zijn goed, maar er is geen échte verkondiging van het evangelie zonder woorden.
Schaam je niet om over Jezus te praten. Laat de Heilige Geest je zodanig bekrachtigen, dat de woorden op natuurlijke wijze door je heen stromen. Jezus wil dat we het evangelie gebruiken om waarheid en leven over te brengen aan anderen.