"Geliefden, als God ons zo liefhad, moeten ook wij elkaar liefhebben." (1 Johannes 4:11). De liefde voor elkaar die hier wordt beschreven, is niet alleen maar een handdruk, een snelle knuffel of vleierij. Nee, dit soort liefde ziet de behoefte van een ander en doet er iets aan. Volgens Johannes is de liefde van God niet in ons, als we onze broeder in nood zien en niets doen.
"Mijn lieve kinderen, laten wij niet liefhebben met het woord of met de tong, maar met de daad en in waarheid" (1 Johannes 3:18). Het is duidelijk dat het liefhebben van elkaar God behaagt, maar het is onmogelijk om anderen lief te hebben, totdat je volledig verzekerd bent van Gods liefde voor jou. Johannes schrijft: "En wij hebben de liefde die God tot ons heeft, gekend en geloofd. God is liefde en wie in de liefde blijft, blijft in God, en God in hem." (1 Johannes 4:16). We kunnen eenvoudigweg niet van anderen houden totdat deze waarheid stevig in ons is gegrond: "Ondanks al mijn zwakheden en mislukkingen, houdt God van mij!" Als je overtuigd bent van Gods liefde voor jou, zal Zijn liefde op natuurlijke wijze uit je stromen.
Als we wrok koesteren tegen een broeder of een zuster, bezitten we Gods liefde niet. Bovendien, als we een ander niet willen vergeven, onthoudt God ons Zijn vergeving. Dus liefde is niet alleen iets om over te praten. Het is een kwestie van doen, handelen, leven.
Als je God echt wilt behagen, zal de Heere je ogen openen voor de behoeften van de mensen om je heen. Zelfzuchtige christenen kennen deze liefde voor anderen niet. De gave van zorgzaamheid wordt alleen gegeven aan degenen die ernaar streven en ervoor bidden. De Geest van Christus zal je waarschuwen voor de behoeften van anderen, waardoor je zult huilen: "Broeder, zuster, laat me je helpen. Ik wil in deze moeilijke tijd naast jou staan." God zal je de ene na de andere persoon sturen die in nood is - en toch zal het je niet tot een last zijn. Integendeel, het zal je opwinden, omdat je zult delen in Gods eigen vreugde!