Jy ken die storie. 'n Jongman het sy deel van die erfdeel van sy vader geneem en dit verspil op oproerige lewe. Uiteindelik was hy gebroke, sy gesondheid en gees geruïneer. Op sy laagste punt het hy besluit om na sy vader terug te keer. Die Skrif sê vir ons: “En hy het opgestaan en na sy vader gegaan. En toe hy nog ver weg was, het sy vader hom gesien en innig jammer vir hom gevoel en gehardloop en hom omhels en hartlik gesoen” (Lukas 15:20, AFR53).
Let daarop dat niks hierdie vader se vergifnis van sy seun belemmer het nie. Daar was niks wat hierdie seun moes doen, nie eers om sy sondes bely nie, want die vader het reeds voorsiening gemaak vir versoening. Trouens, die vader het na sy seun gehardloop en hom omhels toe hy die seun op die pad sien aankom het.
Vergifnis is nooit vir enige liefdevolle vader 'n probleem nie. Net so is dit nooit 'n probleem by ons hemelse Vader as Hy 'n berouvolle kind sien nie.
Met dit in gedagte, is vergifnis nie die hoofsaak in hierdie gelykenis nie. Trouens, Jesus maak dit duidelik dat dit nie genoeg was om hierdie verlore persoon net te vergewe nie. Hy moes herstel word. Die vader het sy seun nie omhels om hom te vergewe en hom toe laat gaan nie. Nee, daardie vader het na sy kind se geselskap en samesyn gesmag. Al was die verlore seun weer vergewe en in sy guns, was hy steeds nie in sy vader se huis gevestig nie. Eers dan sou die vader tevrede wees en sy vreugde is vervul toe sy seun in sy geselskap ingebring is. Dit is die hoofsaak in hierdie gelykenis.
Hier word die verhaal baie interessant. Let op hoe die vader op sy seun reageer. Hy spreek nie een woord van teregwysing uit nie. Daar is geen verwysing na die verlore rebellie, dwaasheid, slegte lewe en geestelike bankrotskap nie. Trouens, die vader het nie eens die pogings van sy seun om buite te bly erken nie. Hoekom nie?
In die vader se oë, was die ou seun dood. Daardie seun was heeltemal uit sy gedagtes uit. Hierdie seun wat teruggekeer het huis toe, was 'n nuwe mens, en sy verlede sou nooit opgehaal word nie. Die vader het in wese gesê: 'Wat my betref, is die ou jy weg. Lewe nou saam met my as 'n nuwe mens.”
Dit is dieselfde uitnodiging wat ons hemelse Vader aan ons gee. Die sonde-probleem is opgelos. Ons word uitgenooi om met vrymoedigheid in sy teenwoordigheid te kom en aan sy genade deel te hê.