Ek gaan 'n baie skokkende stelling maak, en ek bedoel elke woord daarvan; Ek ken God regtig nie op die manier wat ek moet nie.
Hoe weet ek dit? Die Heilige Gees het dit vir my gesê. Hy het liefdevol vir my gefluister: “David, jy ken God regtig nie op die manier wat Hy wil hê jy moet nie. Jy laat Hom regtig nie toe om God vir jou te wees nie.”
Ons vertrou God op die meeste terreine van ons lewe, maar ons geloof skiet altyd op een of ander gebied te kort. Dit gebeur omdat ons onsself nie ingestel het om God se dade en gebooie te bestudeer nie; ons is nie seker dat Hy ons liefhet of wat Hy belowe het om vir ons te doen nie. Ons ken God nog nie regtig nie.
In die Ou Testament het God 'n volk vir Homself geneem, 'n volk wat nie ryker of slimmer as die res was nie, net sodat Hy vir hulle God kon wees. “En Ek sal julle as my volk aanneem en vir julle ‘n God wees. En julle sal erken dat Ek die HERE julle God is wat julle uitlei onder die hande van die Egiptenaars uit” (Eksodus 6:7, AFR53). Met ander woorde, God het in wese gesê: "Ek gaan julle leer om my volk te wees sodat Ek God vir julle kan wees."
Trouens, God het Homself oor en oor aan sy volk geopenbaar en gemanifesteer. Hy het engele gestuur. Hy het hoorbaar met hulle gepraat. Hy het elke belofte met groot verlossings vervul.
Ná dit alles het Hy gesê: “Veertig jaar het Ek ‘n afkeer gehad van hierdie geslag en gesê: Hulle is ‘n volk met ‘n dwalende hart, en hulle ken my weë nie” (Psalm 95:10). Na veertig jaar van wonderwerke, tekens en wonders, was God se mening oor sy volk “In dit alles het julle My nooit regtig laat God wees nie! In veertig jaar van my moeite om julle te leer, het julle My nog nooit leer ken nie. Julle weet steeds nie hoe Ek te werk gaan nie!”
Die Skrif sê duidelik vir ons: “Sonder geloof is dit onmoontlik om God te behaag, want hy wat tot God gaan, moet glo dat Hy is en ‘n beloner is van die wat Hom soek” (Hebreërs 11:6).
God soek steeds na 'n volk wat Hom God vir hulle sal laat wees tot die punt dat hulle werklik Hom en sy weë leer ken!