Jeremia was jonk, net omtrent 20 jaar oud, toe God hom 'n profetiese roeping gegee het. Hy het daardie roeping ingegaan soos baie van ons in ons jeug doen, sonder om regtig te weet wat die jare wat voorlê sou inhou. Al wat hy geweet het, was dat hy 'n verhouding met God gehad het. Hy het sy lewe aan die Here oorgegee. Hy het gesê: "Nie my wil nie, maar u wil geskied." Hy sou in die rol van 'n profeet dien.
Vandag is dit baie anders, ten minste, as ek so kan sê. Ek weet daar is steeds ware profete, maar vir baie van die profete wat ek vandag sien, gaan dit alles oor “Ligte, kamera, aksie!” Hulle het grappies; hulle kan profeteer, maar dinge gebeur nie. Nie eers 'n noemenswaardige persentasie van hulle profesieë word waar nie, maar hulle lag dit af en gaan voort.
Daarenteen, het Jeremia 'n nugterheid in sy boodskap gehad. Hy het 'n werklikheid oor hom gehad omdat God se waarheid so swaar op hom gedruk het. Jeremia moes die las dra van die wete dat God die nasie op 'n koers geplaas het om God te kies of God te verwerp.
Die Here het vir Jeremia gesê: “Want my volk het twee verkeerde dinge gedoen: My, die fontein van lewende water, het hulle verlaat om vir hulle gebreekte reënbakke uit te kap, gebarste reënbakkie wat geen water hou nie” (Jeremia 2:13, AFR53). God het na die hele samelewing gekyk, en Hy het al die samelewing se kwessies tot twee euwels laat neerkom. Eerstens, het hulle God, die fontein van lewende water, verlaat; en tweedens, het hulle stukkende bakke gemaak wat geen water kon hou nie, en het basies probeer om God se teenwoordigheid met hul eie hulpbronne te vervang.
Hoe ernstig het ons nodig om dit vandag te hoor. Daar is soveel stemme in sosiale media en die internet. Ons het wêreldnuus 24/7. Dit is altyd op ons vingerpunte. Jy kan oorweldig word deur na al die feite en al die kenmerke van ons samelewing te kyk en te probeer uitpluis wat verkeerd gaan. God het dit vir Jeremia opgesom, en Hy som dit op vir ons vandag.
God sê vandag vir ons dat daar twee euwels in hierdie wêreld is: Ons het God verlaat, en ons het onsself in die plek van God gestel en onsself probeer onderhou. Ons moet hierdie twee leuens verwerp as ons ons land op 'n koers wil plaas om God te kies.