In Matthéüs 13 vertel Jesus die bekende gelykenis van die saaier. Die saad is die onveranderlike Woord van God uit die hemel. Die kultuur en waardes van hierdie wêreld verander voortdurend van kultuur tot kultuur en geslag tot geslag, maar die Woord van God is ewig. Die saad val soms langs die pad op klipperige plekke of dorings, en dit lewer nooit 'n oes nie.
Die saad wat 'n oes produseer, is die saad wat in vrugbare grond val. Daar gaan die Woord diep, die wortels gaan diep en die vrug vermenigvuldig.
Natuurlik is die saaier en die saad van kritieke belang. Die Woord kan egter in waarheid verkondig word; maar as die grond nie in staat is om die Woord te ontvang nie, sal daar nooit dertig-, sestig- en honderdvoudige oeste wees nie. Ná die gelykenis van die saaier en die gelykenis van die onkruid het Jesus reguit vir sy dissipels gesê: “Hy wat die goeie saad saai, is die Seun van die mens, en die saailand is die wêreld. Die goeie saad – dit is die kinders van die koninkryk, en die onkruid is die seuns van die Bose, en die vyand wat dit gesaai het, is die duiwel. Die oes is die voleinding van die wêreld.... die Seun van die mens sal sy engele uitstuur, en hulle sal uit sy koninkryk bymekaarmaak al die struikelblokke en die wat die ongeregtigheid doen, en sal hulle in die vuuroond gooi.... Dan sal die regverdiges skyn soos die son in die koninkryk van hulle Vader” (Matthéüs 13:37-39,41-43, AFR53).
Individue kan elke week by die kerk opdaag; hulle kan Bybelse boodskappe hoor wat deur mense van God gelewer word, maar as die grond van die hart nie sag, teer en in staat is om die Woord te ontvang nie, sal daar nooit die vrug van 'n veranderde lewe wees nie.
Wat goeie grond in 'n hart skep, is 'n kultuur van bekering. Ongelukkig ontbreek daardie element dikwels in die Westerse kerk en baie ander plekke in die dae wat ons leef. As gelowiges, is dit noodsaaklik dat ons 'n atmosfeer van nederigheid, opregte begeerte na God se Woord en 'n ontsag vir sy teenwoordigheid kweek sodat die grond sag sal wees. Die Ou Testamentiese profete roep uit: “Braak die braakland” (sien Hoséa 10:12; Jeremia 4:3). Dit is in die regte grond dat God bonatuurlike resultate kan lewer. 'n Kultuur van bekering sal grond skep wat die Woord kan ontvang en ewige vrug kan voortbring.