Ek was al tussen mense wat die gawes van genesing en profesie en wonderwerke wil hê sodat hulle beroemd kan wees, sodat hulle genooide plekke en lekker honorariums kan kry. Dit het nie gegaan oor die eer van God nie. Dit het nie gegaan oor die dien van ander mense, hul groei en opbou nie.
Dit is hoekom Paulus sê: “Maar nou, broerders, as ek na julle kom en in tale spreek, tot watter nut sal ek vir julle wees as ek nie met julle spreek òf deur ‘n openbaring, òf deur kennis, òf deur profesie, òf deur lering nie?...Daar is wie weet hoeveel soorte tale in die wêreld, en geeneen daarvan is sonder klank nie. As ek dan die betekenis van die klank nie ken nie, sal ek vir die spreker ‘n vreemdeling wees, en die spreker sal vir my ‘n vreemdeling wees. So moet julle ook, terwyl streef na geestelike gawes, probeer om dit uit te munt tot stiging van die gemeente” (1 Korinthiërs 14:6, 10-12, AFR53).
Wil jy geestelike gawes hê? Jaag daarna en presteer in daardie gawes wat die kerk opbou omdat Christus vir die kerk gesterf het. Enigeen wat die kerk help, sal God help. Enigiemand wat daarop uit is om 'n naam vir hulself te maak ... God sal hom daaruit onttrek. Hy deel nie sy eer met 'n ander naam nie. Daar is net een Naam wat bo alle ander name is!
Wat sê ons as ons so trots is op ons denominasie en ons gaan aan in die kerk, en 'n besoeker kom in wat vyf dae per week dagga rook, kyk een keer en sê: "Weg is ek"?
Is dit wat Christus sou wou hê?
“O nee, maar ons hou kerk! Ons aanbid in die hemele.” Wel, kom vir 'n rukkie aarde toe en praat met daardie ou wat dagga rook. Hy het Jesus nodig. Wat jy ook al doen – lofsange, spreek in tale, aanbidding, die evangelie meedeel, gebede, vreemde woorde en frases – bid dat God mense sal opbou want buite die kerk, buite in die wêreld, word hulle deur 'n duisend demone aangeval.
Ons vergeet om só na die lewe te kyk, want ons raak vol van onsself. As jy vol van die duiwel is, kan dit uitgedryf word; maar as jy vol van jouself is, is dit 'n heel ander probleem.
Wat ons nodig het, is om mense te sien soos God hulle sien en om te voel wat God voel. Andersins sal ons veroordelend en eiegeregtig wees. Wanneer ons moeg is en ons die versoeking voel om kort-af te wees of behep oor onsself te wees, moet ons bid: “Heilige Gees, kom. Help my om hierdie persoon te sien soos God hulle sien. Wat voel U? Help my om hulle te bedien.”
Jim Cymbala het die Brooklyn Tabernacle begin met minder as twintig lede in ‘n klein bouvallige gebou in ‘n ongure deel van die stad. Hy is oorspronklik van Brooklyn en is ‘n jarelange vriend van beide David en Gary Wilkerson.