Die apostel Paulus het gesê: “[Die Here] wat ons troos in al ons verdrukking, sodat ons die wat in allerhande verdrukking is, kan troos deur die vertroosting waarmee ons self deur God getroos word” (2 Korinthiërs 1:4, AFR53).
Een van die nodigste bedieninge in die kerk van Jesus Christus vandag is dié van vertroosting, om ander te vertroos in hul swaarkry en beproewing. Baie gelowiges weet eenvoudig nie waarheen om te gaan as hulle ly nie.
Wanneer ek regtig swaarkry, wil ek nie 'n boek lees wat tien stappe uiteensit oor hoe om oorwinning te kry of na 'n groot evangelis gaan wat my sal aanraak nie. Nie een hiervan is die antwoord nie, want nie een daarvan sal by die oorsprong van my lyding uitkom nie. Nee, ek wil met 'n gewone mens praat wat swaar gely het en deur dit alles gekom het terwyl hulle God loof, getroos en vol geloof is!
Dit is lydende mense wat die vertroosting en bemoediging van die Here ontvang. Hulle ken die medelye van Jesus, want sy stem spreek ware vertroosting tot hulle in hul uur van duisternis. Hierdie lyers word ryk aan geestelike hulpbronne. Hulle ontwikkel 'n selfvertroue wat gebore is uit verdrukking en beproewing. Die beste van alles is dat God hulle invloed gee wat hulle op geen ander manier kon verkry het nie.
Ek dink aan Corrie Ten Boom en die wonderlike ervaring wat dit was vir die duisende mense wat na haar praatjie oor Jesus gesit en luister het. Baie geestelike herders en leiers regoor die Verenigde State is deur hierdie eens onbekende vrou vertroos en bemoedig omdat haar lyding 'n rykdom van kennis van die Here opgelewer het. Sy het 'n oorvloed van vertroosting en bemoediging van die Heilige Gees gehad, en sy het dit as 'n invloed vir Jesus gebruik!
Paulus kon hom in sy lyding verheug omdat hy geweet het dit was tot ander se voordeel. Hy het sy beproewinge gesien as ’n soort skoolopleiding waardeur hy gegaan het. Hy kon sê: “God het ’n doel hiermee, want Hy lei my op! Daar sal mense wees wat die bemoediging en vertroosting nodig gaan hê wat ek in my lyding ontvang het.” Paulus het na sy hemelse Vader verwys as “die Vader van ontferminge en die God van alle vertroosting” (2 Korinthiërs 1:3). Hy het die heerlike, deernisvolle hart van God gesien. Hy het ons aangemoedig om God se vertroosting met vreugde te ontvang en dit dan vir ander te gee.