Katika saa yake ya giza, Yeremia aligundua ukweli wa utukufu ambao ulileta matumaini mapya na uhakika kwa akili yake. Kweli, alikuwa amejua ukweli huu, lakini haukugusa nafsi yake mpaka alipofika mwisho wake mwenyewe. Aligundua kuwa alipofika chini sana - Mungu alikuwa mahali hapo! "Chini" haimaanishi kwenda ndani ya shimo la giza, inamaanisha kwenda ndani zaidi katika Mungu. Hivyo ukweli ni kwamba, Mungu hawezi kugunduliwa "huko juu" katika hali zenye furaha zenye kusisimua, lakini ni kutoka katika vivuli vya huzuni na kukata tamaa.
Wakati Yeremia alipokuwa akijigonga chini, alimkabilia Mungu! Alianguka saana dhidi ya uaminifu wa Baba mwenye huruma na hatua kwa hatua akagundua ukweli mwingi wa umbali.
Wakati unaumizwa sana kwamba huwezi kukabiliana na siku nyingine, Neno la Mungu linasema, "Ni huruma za Bwana kwamba hatuangamii, kwa kuwa rehema zake hazikomi. Ni mupya kira siku asubuhi; Uwaminifu wako ni mkuu" (Maombolezo 3:22-23).
Ikiwa Bwana anaruhusu huzuni na huzuni kuingia katika maisha yako, atakuhifadhi kwa huruma nyingi, rehema na upendo (3:32).
Mungu anaumiya wakati unaumiya; yeye hakupingi, anajaribu kukuchochea chini ya mguu wake unapokuwa chini (3:33-34). Unapokuwa chini saana, geukia kwa Bwana na kusifu jina lake. "Hebu tuinulie mioyo na mikono yetu kwa Mungu mbinguni" (3:41). Hiyo ndiyo wakati Mungu atakukaribia na, "Usiogope!" (3:57).
Yeremia aliandika Kitabu cha Maombolezo kutokana na moyo uliovunjika, kuomboleza uharibifu wa Yerusalemu. Nguvu na matumaini yake vilikuwa vimeshuka; alikuwa utupu tu na kunyenyekezwa. Lakini aliweka tumaini lake kabisa katika huruma za Bwana na alikuwa na uwezo wa kushuhudia, "Kwa hiyo nina matumaini" (3:21).
Hakuna hali ya kibinadamu imeharibika sana na kutokuwa na tumaini kwamba Mungu hatakutana nasi na kutupa tumaini.