Katika 2 Wafalme 4:1-7, tuna kifungu cha kushangaza juu ya Elisha na mjane. Alianza kushiriki hadithi yake na Elisha, na ilikuwa hadithi ya kuumia, kuvunjika na kukatishwa tamaa. Mumewe alikuwa amekufa. Jambo hilo peke yake litakuwa la kusikitisha vya kutosha, lakini hadithi yake inazidi kuwa mbaya. Sio tu kwamba mumewe alikuwa ameenda, lakini alikuwa amebebwa na deni zaidi ya uwezo wake wa kulipa.
Ikiwa haya yote hayakuwa mabaya ya kutosha, alipewa mkopeshaji ambaye alimtishia, akisema, "Usipolipa deni hili mara moja, nitachukua watoto wako wawili wa kiume na kuwafanya watumwa wangu mpaka lipa deni hiyo kwa kazi ngumu.”
Hapa alikuwa na chaguo la kugandishwa kwa wasiwasi na kujiambia mwenyewe, "Niliombea uponyaji wa mume wangu, na amekufa. Niliomba deni hili liondoke, na nina deni zaidi ya nilivyokuwa hapo awali. Kwa nini ningeamini kuwa wanangu wataokolewa? Mambo mengi ambayo nimeomba hayajatokea."
Mara tu unapokuwa mjinga, mara nyingi mlango unafungwa. Mchawi huomba mara chache na hata mara chache sana anaamini nguvu za Mungu za kufanya kazi. Ni kama wakati Yesu alirudi katika mji wake. Watu walimtazama kwa wasiwasi na wakapuuza nguvu zake kwa sababu Yesu alikuwa seremala wa mahali hapo. Kama matokeo, maandiko yanatuambia, "Hakuweza kufanya kazi yoyote ya nguvu huko, isipokuwa tu kwamba aliweka mikono yake juu ya wagonjwa wachache na akawaponya. Akastaajabu kwa sababu ya kutokuamini kwao” (Marko 6:5-6).
Kwa bahati nzuri kwa mwanamke huyu katika 2 Wafalme, aliamini neno la Mungu kupitia nabii wake Elisha, na Bwana alifanya muujiza mzuri katika maisha yake.
Labda nimeona sala ambazo hazijajibiwa wakati wangu. Labda nimepitia maumivu kadhaa maishani, lakini najua kwamba Mungu hunisikia, na najua kuwa yuko tayari kujaza mikono yangu ambayo ninamshikilia. Mbegu hiyo ndogo ya imani ndiyo inayohitajika. "Ikiwa ungekuwa na imani kama punje ya haradali, mngeuambia mti huu wa mkuyu, Ng’oka ukapandwe baharini, nao ungewatii" (Luka 17:6).
Inachohitajika ni mbegu ya imani ya haradali kushinda maisha ya wasiwasi.