Je! Paulo anasema nini? “Ikiwa ninazungumza kwa lugha za wanadamu na za malaika, lakini sina upendo, mimi ni kama kipenga cha kelele au upatu unaopiga kelele. Na ikiwa nina uwezo wa unabii, na ninajua mafumbo yote na maarifa yote, na ikiwa nina imani yote ya kuondoa milima, lakini sina upendo, mimi si kitu. Nikitoa vyote nilivyo navyo, na nikitoa mwili wangu ili uchomwe, lakini sina upendo, sipati faida yoyote” (1 Wakorintho 13:1-3).
Ilikuwa wazi wito wa kuweka watu juu ya miradi. Ilikuwa wito wa kuweka upendo juu ya mafanikio. Ilikuwa wito wa kuweka mipango mahali pazuri, nje ya eneo la kile ambacho Mungu anakusudia kanisa liwe.
Haikuwa wito kwa ukuaji; ilikuwa wito wa kupenda. Haukuwa wito wa kufanya kazi ya huduma tu; ulikuwa wito wa kutambua kuwa kazi kuu ya huduma kuliko zote ni kupendana na kupenda wale waliopotea na bila Yesu. Haitakuwa ya moyo-baridi au kwenda tu kupitia aina ya hatua ya uanafunzi. Utakuwa moto wa shauku moyoni mwako. Itakuwa bidii katika moyo ambao una moto huo kwa Mungu.
Haitakuwa tamaa. Haitakuwa shinikizo. Itakuwa Yesu Kristo anakupenda sana kwa kuwa upendo huo unapenya moyo wako wote na huanza kumwagika kwa watu wengine. Hivi ndivyo alama ya imani ya kweli, kama vile Paulo alimwandikia Timotheo. "Nimekumbushwa imani yako ya kweli" (2 Timotheo 1:5). Neno letu 'dhati' linatokana na maneno mawili tofauti ya Kiyunani.
Moja ni neno walilotumia katika ukumbi wa michezo; cheza uigizaji, ukiweka onyesho. Neno la asili la 'mnafiki' lilikuwa mtu ambaye alikuwa akiigiza jukumu.
Neno la pili la Kiyunani mbele yake ambalo linamaanisha 'hakuna,' kwa maneno mengine, sio mwigizaji. Sio kuweka utendaji. Sio kujaribu kuonekana kama mwanafunzi lakini kwa kweli kuwa mwanafunzi. Sio kujaribu kuonekana wa kidini lakini kwa kweli kujazwa na roho. Sio kujaribu kufanya matendo mema ili wengine wawaone.
Ikiwa kweli tunatembea kwa imani, tutakuwa wenye upendo wa dhati.