Als een baby is geboren, dan is hij meestal aan het schreeuwen of huilen. Een nieuwgeboren heeft behoefte aan zijn moeder’s melk en als het zich oncomfortabel voelt zal het nog harder huilen. Dit zijn geen signalen van ernstige moeilijkheden. Verpleegsters maken zich geen zorgen als de baby hongerig is, huilt, verschoond wil worden of behoefte voelt naar zijn moeder. Dit zijn signalen van gezondheid. Als de baby niet schreeuwt, niet hongerig is, niet zijn moeder wil en alleen maar daar still ligt, dan roepen ze dokters en experts omdat er iets verkeerd is.
Niemand hoeft een nieuwgebore te leren om voor eten te huilen. Niemand leert een baby dat hij zijn moeder dichtbij wil. Dat is het instinct van het leven.
Het zelfde gaat op voor het geestelijke (leven). Als je opnieuw geboren bent begint je ziel te hongeren naar het Woord van God. Niemand hoeft je te leren om te verlangen naar de Heer. Dit mooie gebeuren is beschreven in de eerste gemeente. “Zij wijdden zich toe aan het onderwijs van de apostelen en de gemeenschap, aan het breken van brood en de gebeden ” (Handelingen 2:42, ESV). Waarom? Omdat het nieuwe leven binnen in hen een honger en dorst creëerde naar God’s tegenwoordigheid en instructie.
Dat is de eerste momentopname van de (eerste) gemeente. Zij werden waarlijk opnieuw geboren. Hoe weten we dat? Hoe weten we in het algemeen wanneer mensen opnieuw geboren zijn. Mensen komen naar de kerk; ze komen zelfs naar het altaar, maar hoe weet je wanneer zij werkelijk bekeerd zijn? Wel, je zult hen kennen aan hun vruchten. Er is een nieuw instinct in deze gelovigen; zij hebben behoefte aan het horen van het Woord van Christus.
Het probleem vandaag is dat in plaats van dat de gemeente de cultuur bekeerd ( converteert) , bekeert ( converteert) de cultuur de gemeente. Dat is waarom sommige gemeentes wereldse muziek aan hebben staan voor de diensten.Mensen proberen dit te rationaliseren met te zeggen:”Je moet mensen ontmoeten waar ze zijn.” Zelfs wordt twijfelachtige taal gebruikt door voorgangers met als rechtvaardiging “Wel, je moet het echt houden en scheldwoorden gebruiken.”
God bouwt zijn gemeente al 2000 jaar en niemand ooit hoefde deze dingen te doen om verlorenen te bereiken en om deze honger voor God te ontsteken in de zielen van mensen. Al wat we nodig hebben is dat het Evangelie wordt afgeleverd door mensen die geloven in die boodschap en die de liefde van Christus voor de verlorenen in hun hart dragen. Het eenvoudige Evangelie gesproken met de kracht van de Heilige Geest is genoeg om elk leven te veranderen. De Geest wekt een honger in het hart van elke gelovige.
Jim Cymbala begon de Brooklyn Tabernacle ( een kerk in New York City nu van meer dan 5000 leden) met minder dan twintig leden in een klein afgetakeld gebouw in een moeilijk gedeelte van de stad. Geboren in Brooklyn heeft hij een langdurige vriendschap met zowel David Wilkerson (toen deze nog leefde) als zijn zoon Gary Wilkerson.